Ταχύπλοα. Έχουν υποχρέωση ασφάλισης όταν είναι ελλιμενισμένα;
Η υποχρέωση ασφάλισης των πλοίων αναψυχής, των επαγγελματικών τουριστικών ημερόπλοιων, καθώς και των μικρών σκαφών ή άλλων θαλάσσιων μέσων αναψυχής τα οποία θεωρούνται ταχύπλοα, επεκτείνεται ή όχι και στις περιπτώσεις που τα πλοία αυτά είναι ελλιμενισμένα ή ευρισκόμενα σε όρμο ή παροπλισμένα / ακινητούν στη στεριά ή στη θάλασσα
ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ 102/2019
Ερωτάται αν η προβλεπόμενη στις διατάξεις της παραγράφου 4 (α) του άρθρου 14 του ν. 4256/2014 (Α΄ 92) υποχρέωση ασφάλισης των πλοίων αναψυχής, των επαγγελματικών τουριστικών ημερόπλοιων, καθώς και των μικρών σκαφών ή άλλων θαλάσσιων μέσων αναψυχής τα οποία θεωρούνται ταχύπλοα, επεκτείνεται και στις περιπτώσεις που τα πλοία αυτά είναι ελλιμενισμένα ή ευρισκόμενα σε όρμο ή παροπλισμένα / ακινητούν στη στεριά ή στη θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων και των περιπτώσεων που τελούν υπό απαγόρευση απόπλου.
Στην τελευταία δε περίπτωση, εάν για οποιονδήποτε λόγο απαιτηθεί η μετακίνησή τους ποιος είναι υπόχρεος ασφάλισης του πλοίου.
Απάντηση
Στο ερώτημα που υποβλήθηκε, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (Τμήμα Δ΄) γνωμοδοτεί, ομόφωνα, ότι η προβλεπόμενη στις διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 4α του ν. 4256/2014 υποχρέωση ασφάλισης των πλοίων αναψυχής, των επαγγελματικών τουριστικών ημερόπλοιων, καθώς και των σκαφών άλλων θαλάσσιων μέσων αναψυχής, τα οποία θεωρούνται ταχύπλοα, επεκτείνεται και στις περιπτώσεις προσωρινού ελλιμενισμού αυτών, καθώς και όταν βρίσκονται σε όρμο, στα πλαίσια της δραστηριοποίησής τους.
Ο περαιτέρω προβληματισμός, σχετικά με την υποχρεωτική ασφάλιση των πλοίων αυτών όταν είναι μονίμως ελλιμενισμένα ή παροπλισμένα και ακινητούν στη στεριά ή στη θάλασσα δεν πληροί τους όρους του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 6 του άρθρου 6 του ν. 3086/2002 και δεν δύναται να δοθεί επ’ αυτού απάντηση.
