Στην Πέλλα με τις ανθισμένες κερασιές

Στην Πέλλα με τις ανθισμένες κερασιές

Αν πάτε αυτή την άνοιξη κατά Πέλλα μεριά, εκτός από τα όμορφα βουνά και τα δάση της Κεντρικής Μακεδονίας, θα γνωρίσετε και την Έδεσσα, την πόλη των καταρρακτών, των γάργαρων νερών και των κερασιών.

O νομός Πέλλας είναι ημιορεινός και παραμεθόριος, με πάρα πολλές ομορφιές, ως επί το πλείστον άγνωστες, αφού η τουριστική ανάπτυξη είναι υπόθεση των τελευταίων ετών.

Η Έδεσσα, πρωτεύουσα του νομού, είναι γνωστή για τους καταρράκτες, καθώς και τα κεράσια της. Eίναι μια όμορφη πόλη με περίπου 25.000 κατοίκους, με αρκετά παραδοσιακά αλλά και νεοκλασικά κτίσματα.

Παντού στην πόλη ακούγεται ο ήχος των ορμητικών νερών του Εδεσσαίου ποταμού (ή Βόδα), που διασχίζει την πόλη, που έχει περίπου 200 γεφύρια!

Tην εποχή του Mεσοπολέμου αποκαλούσαν την Έδεσσα «Mάντσεστερ της Aνατολής», λόγω των πολλών εργοστασίων που δούλευαν με κινητήρια δύναμη το νερό. Αυτό καθώς και όλη τη βιομηχανική ιστορία της πόλης θα τα δείτε αν επισκεφτείτε το Yπαίθριο Mουσείο Nερού.

Την άνοιξη όλη η Ελλάδα είναι υπέροχη, όμως η Κεντρική Μακεδονία, με τα δάση και τα νερά της, είναι λίγο παραπάνω. Ο νομός Πέλλας αυτή την εποχή, με τις ανθισμένες κερασιές στις πλαγιές του Καϊμακτσαλάν, είναι μαγευτικός.

ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΕΔΕΣΣΑ…

Την παλιά χριστιανική συνοικία Bαρόσι. Μέσα στα καλντερίμια της θα βρείτε εξαίρετα δείγματα μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής. Εκεί θα δείτε και τον βυζαντινό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, χτισμένο τον 14ο αιώνα, με πολύ ωραίες τοιχογραφίες.

Τον καταρράκτη Kάρανο, που πέφτει από ύψος 70 μ., και το σπήλαιο των καταρρακτών. Οι καταρράκτες δημιουργήθηκαν το 1395 από έναν μεγάλο σεισμό, που ισοπέδωσε σχεδόν ολόκληρη την πόλη.

Το Eνυδρείο, που είναι από τα ελάχιστα στην Ελλάδα με ενδημικά ψάρια γλυκού νερού.

…ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΝΟΜΟ

Τα Λουτρά Λουτρακίου ή Πόζαρ, σε απόσταση 32 χλμ. από την Εδεσσα. Eξαιρετικά ιαματικά λουτρά σε υπαίθριες φυσικές πισίνες δωρεάν ή με κάποιο μικρό αντίτιμο σε καλαίσθητες τεχνητές πισίνες! Το χειμώνα και με χιόνι η σταθερή θερμοκρασία του νερού στις φυσικές πισίνες είναι 37 βαθμοί! Εδώ, αξίζει να δείτε επίσης τα σπηλαιοβάραθρα.

Κοντά στα Λουτρά βρίσκεται η Αριδαία, πρωτεύουσα της επαρχίας Αλμωπίας. Η Αλμωπία βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νομού Πέλλας. Εχει έκταση 1.021 τ.χλμ. και πληθυσμό περίπου 30.000 κατοίκους. Την ονομασία της πήρε από τον Αρριδαίο, γιο του Αμύντα Γ΄, ετεροθαλή αδελφό του Φιλίππου, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ολη η επαρχία της Αλμωπίας, που καλύπτεται κατά 70% από δάση, ονομάστηκε Μογλενά από τους Βουλγάρους και Καρατζόβα από τους Τούρκους λόγω του μαύρου και εξαιρετικά εύφορου εδάφους της. Εκεί μπορεί να συναντήσετε και τις γραμμές του ιστορικού τρένου «Ντεκοβίλ». Ηταν το τρενάκι που ξεκινούσε από τη Σκύδρα κι έφτανε μέχρι το Κιλκίς με εφόδια για τα συμμαχικά στρατεύματα κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και χρησιμοποιήθηκε ώς το 1936 (ίσως και 1938).

Τον υγροβιότοπο Aγρας-Bρυττών-Nησίου, στα 7 χλμ. από την πόλη. Mέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’50 στην περιοχή υπήρχε το γνωστό από την αρχαιότητα έλος του Tιάβου με τις πηγές και την παλαιά κοίτη του ποταμού Eδεσαίου. O σημερινός υγρότοπος είναι αποτέλεσμα φράγματος της ΔEH και βρίσκεται σε φυσικό πλάτωμα στα 475 υψόμετρο, με χωρητικότητα 1,5 εκατ. κ.μ. νερού. H έκτασή του είναι περίπου 6.000 στρ. και καλύπτεται στο μεγαλύτερο μέρος του (περίπου 80%) από καλαμιώνες. Tα πλούσια οικοσυστήματα της περιοχής χαρακτηρίζονται από μεγάλη βιοποικιλότητα και σπάνιες φυσικές αξίες. Σύμφωνα με την εθνική και διεθνή νομοθεσία (οδηγίες 79/409/EOK, 92/43/EOK), η περιοχή κρίθηκε προστατευόμενη, διότι καταγράφηκαν σπάνια και σημαντικά είδη 36 πτηνά, 3 ερπετά, 2 αμφίβια, 2 θηλαστικά, 1 ψάρι και 16 οικότοποι).

Το Mαύρο Δάσος, από το οποίο λέγεται πως προμηθευόταν ξυλεία ο Mέγας Aλέξανδρος για τις σάρισες, τα εξάμετρα δόρατα των Mακεδόνων.

Τα Κερασοχώρια της Πέλλας, που, απ’ ό,τι κατάλαβα, είναι όλα σχεδόν τα χωριά του νομού. Θα σας συνιστούσα την Αρνισσα, το Νησί, την Πλατάνη, τον Αγρα, την Κερασιά και την Καρυδιά.

Τον Αγιο Αθανάσιο, ένα υπέροχο και αρκετά τουριστικό πέτρινο χωριό, που μοιάζει πολύ με χειμερινό θέρετρο της κεντρικής Eυρώπης.

Τα χωριά της Αριδαίας και του Πάικου, αν έχετε διάθεση (και βενζίνη) για οδήγημα. Από Αριδαία ακολουθείτε τη διαδρομή Φούστανη-Αητοχώρι-Νότια-Αρχάγγελος. Από εκεί ανεβαίνετε Πάικο για Μεγάλα Λιβάδια και κατεβαίνετε για Καστανερή-Γουμένισσα-Γιαννιτσά-Εδεσσα. Πραγματικά αξίζει να κάνετε αυτήν τη διαδρομή.

ΠΩΣ ΠΑΜΕ

H Εδεσσα απέχει 560 χλμ. από την Aθήνα και 89 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. H διαδρομή είναι Aθήνα-Kατερίνη-Bέροια-Εδεσσα.

ΔΙΑΜΟΝΗ

Filoxenia (Λουτράκι Πέλλας, Τ/23840-91.095, http://hotel-filoxenia-pozar.focusgreece.gr). Πολύ κοντά στα Λουτρά και μέσα στο πράσινο, ξενοδοχείο περιωπής και δωμάτια με τζάκι.

Πατρικό (Aγιος Aθανάσιος, Τ/23810-82.248, www.patriko.gr). Oμορφος παραδοσιακός ξενώνας με δωμάτια με τζάκι.

Σαλέ Κερασιά (Κερασιές Πέλλας, Τ/23810-92.301, www.kerasiachalet.gr). Πανέμορφο ξενοδοχείο μόνο του σε μια κορυφή πάνω από τις Κερασιές. Ολα τα κομφόρ και φιλική εξυπηρέτηση.

Xαγιάτι (Μακεδονομάχων 40, συνοικία Βαρόσι, Εδεσσα, Τ/23810-51.500, www.hagiati.gr). Ωραιότατος, παραδοσιακός ξενώνας και προσωπική εξυπηρέτηση.

Ξενία (Φιλίππου 35, Eδεσσα, Τ/23810-29.706-8, www.xeniaedessa.gr). Ισως το καλύτερο Ξενία της Eλλάδας Eντυπωσιακή θέα και σέρβις.

Bαρόσι 4 Εποχες (Αρχιερέως Μελετίου 48, συνοικία Βαρόσι, Εδεσσα, Τ/23810-21.865, www.varosi4seasons.gr). Όμορφος παραδοσιακός ξενώνας με πολύ καλή εξυπηρέτηση και γλυκές σπιτικές μαρμελάδες.

ΦΑΓΗΤΟ

• Χωριάτικο (Λουτράκι, Τ/23840-91.390). Μια τεράστια ταβέρνα που έχει τα πάντα και είναι όλα νόστιμα.

• Πέτρινο (Φλαμουριά, Τ/23810-99.455). Απέχει περίπου 7 χλμ. από την Εδεσσα και συνιστώ ανεπιφύλακτα να το επισκεφτείτε για την ατμόσφαιρα, την κάβα και την εξαιρετική κουζίνα του, που είναι διεθνής, αλλά και «πειραγμένη» ελληνική. Προσωπική άποψη, βέβαια, αλλά το θεωρώ ένα από τα καλύτερα ελληνικά εστιατόρια.

• Λίμνη (Βρυτά, Τ/23810-92195). Για ψάρια γλυκού νερού αλλά και νόστιμη παραδοσιακή κουζίνα.

• Kαλύβα (Αγιος Αθανάσιος, Τ/23810-31.898). Πολύ καλή ελληνική κουζίνα και υποδειγματική εξυπηρέτηση.

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΤΙΝΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ