Ποινική δίωξη για χρέη στο δημόσιο. Ποια χρέη εξαιρούνται
Πότε ασκείται ποινική δίωξη για χρέη στο Δημόσιο
Με την εγκύκλιο 2125/2019 της ΑΑΔΕ κοινοποιούνται οι διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα (ν.4619/2019, ΦΕΚ 95 Α711.6.2019 «Κύρωση του Ποινικού Κώδικα»), και ειδικότερα τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 469 αυτού, με τις οποίες τροποποιήθηκαν οι διατάξεις του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 περί του ποινικού αδικήματος της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο και τρίτους, με την τροποποίηση της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού και ειδικότερα με την προσθήκη νέου εδαφίου (γ’) στην παράγραφο αυτή.
Επισημαίνεται ότι οι νέες διατάξεις εφαρμόζονται, σύμφωνα με το άρθρο Δεύτερο του νόμου αυτού, από την 1.7.2019.
Λόγω της αναδρομικής ισχύος της επιεικέστερης διάταξης ποινικού νόμου κατά το άρθρο 2 του νέου Ποινικού Κώδικα, οι κοινοποιούμενες διατάξεις καταλαμβάνουν και τις εκκρεμείς, δυνάμει του άρθρου 25 του ν. 1882/1990, στο ακροατήριο υποθέσεις.
Ειδικότερα:
Ι. Επαναρρύθμιση ποινικού αδικήματος
Με τις κοινοποιούμενες διατάξεις επαναρρυθμίζεται το προβλεπόμενο στο άρθρο 25 του ν. 1882/1990 ποινικό αδίκημα της μη καταβολής βεβαιωμένων στη Φορολογική Διοίκηση χρεών προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου καθώς και τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Συγκεκριμένα, ρητά ορίζεται ότι στις (νέες) αιτήσεις και στον πίνακα χρεών που υποβάλλονται προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών, κατά το άρθρο αυτό, δεν συμπεριλαμβάνονται και δεν υπολογίζονται για τον προσδιορισμό της ποινικής ευθύνης του προσώπου, οι ακόλουθες οφειλές :
α) χρέη που προέρχονται από τη μη εκτέλεση (αμιγώς) χρηματικών ποινών που επιβλήθηκαν από ποινικό δικαστήριο και οι σχετικές με αυτές προσαυξήσεις, τόκοι και λοιπές επιβαρύνσεις.
Τούτο διότι, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της μεταβατικής αυτής διάταξης, η μη καταβολή της επιβληθείσας χρηματικής ποινής καταργείται πλέον ως αυτοτελές αδίκημα του άρθρου 25 του ν. 1882/1990, καθώς δυνάμει της διάταξης της παραγράφου 6 του άρθρου 80 του νέου Ποινικού Κώδικα, το δικαστήριο μαζί με τη χρηματική ποινή ορίζει ποινή στερητική της ελευθερίας, η οποία θα πρέπει να εκτιθεί από τον καταδικασθέντα, εάν δεν καταβάλλεται η χρηματική ποινή.
β) χρέη που προέρχονται από τα φορολογικά αδικήματα που τυποποιούνται στο άρθρο 66 του ν. 4174/2013 (ΚΦΔ), μαζί με τις σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκους και λοιπές επιβαρύνσεις.
Τούτο διότι, σύμφωνα με την ίδια ως άνω αιτιολογική έκθεση, θεραπεύεται το άτοπο της διπλής αξιολόγησης (τόσο κατά τις διατάξεις του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 όσο και του άρθρου 66 του ν. 4174/2013) αξιόποινων φορολογικών παραβάσεων και, ως εκ τούτου, τα ποσά που αποτελούν το αποκομισθέν ή το επιδιωχθέν προϊόν αυτών αποκλείονται πλέον από την αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος του άρθρου 25 του ν. 1882/1990, δεδομένου ότι η μη καταβολή αυτών τυποποιείται ήδη ποινικά από το άρθρο 66 του ΚΦΔ.
Σχετικές οδηγίες αναφορικά με τα εγκλήματα φοροδιαφυγής των άρθρων 66-71 του ν.4174/2013 καθώς και τον τρόπο υποβολής των μηνυτήριων αναφορών για τα ως άνω εγκλήματα έχουν δοθεί με τις ΠΟΛ.1142/2016, ΠΟΛ.1209/2017 και Ε.2045/2019.
ΙΙ. Επισημάνσεις
Κατόπιν των ανωτέρω, επισημαίνεται ότι για τις εκκρεμείς στο ακροατήριο υποθέσεις μετά από αιτήσεις ποινικής δίωξης για συνολικό ποσό οφειλών άνω των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ, οι βεβαιώσεις περί της εξέλιξης των οφειλών επιβάλλεται να περιέχουν ρητή αναφορά για το ύψος των ως άνω επιμέρους χρεών του οικείου πίνακα, καθώς επίσης και του εναπομένοντος υπολοίπου ποσού μετά την αφαίρεση τους.
Ομοίως, για τις νέες αιτήσεις ποινικής δίωξης που υποβάλλονται για τις περιπτώσεις τέλεσης του ποινικού αδικήματος του άρθρου 25 του ν. 1882/1990, οι οφειλές των ανωτέρω περιπτώσεων (α) και (β) θα πρέπει να εξαιρούνται από τον πίνακα χρεών.
Ο εντοπισμός των ανωτέρω περιπτώσεων, προς διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου αλλά και προς αποφυγή υπηρεσιακής δυσλειτουργίας των εμπλεκόμενων Αρχών, θα πρέπει να διενεργείται κατόπιν σχετικής έρευνας και συνεργασίας των Τμημάτων Ελέγχου και Δικαστικής/Νομικής Υποστήριξης των Υπηρεσιών της Φορολογικής Διοίκησης.
Ειδικότερα, θα πρέπει να γίνεται έλεγχος και προσυπογραφή από το Τμήμα Ελέγχου για την προηγούμενη υποβολή μηνυτήριας αναφοράς κατά το άρθρο 66 του ν. 4174/2013 για τις συγκεκριμένες πράξεις από τις οποίες προέρχονται τα χρέη και σε βάρος του ίδιου προσώπου που έχει διωχθεί ή επίκειται η δίωξή του κατά τις διατάξεις του άρθρου 25 του ν. 1882/1990, για τις περαιτέρω άμεσες ενέργειες του Τμήματος Δικαστικού και Νομικής Υποστήριξης προς τις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές περί της εφαρμογής ή μη της ανωτέρω διάταξης.
Τέλος, υπενθυμίζεται η υποχρέωση για την άμεση και ταυτόχρονα με την υποβολή της μηνυτήριας αναφοράς ηλεκτρονική καταχώριση στο σύστημα Ο.Π.Σ.ELENXIS των στοιχείων μηνυτήριων αναφορών του ν.4174/2013, σύμφωνα με το ΔΕΛ Β 1109213 ΕΞ 2016/ 18.7.2016 έγγραφο της Διεύθυνσης Ελέγχων και τις οδηγίες καταχώρισης που έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα:
http://elenxis.ggps.gsis/ELENXIS/tax/ESKORT/CaseManagement/Webstart_GR
Ποινική δίωξη για χρέη στο δημόσιο μόνο για ποσό άνω των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ και κατάργηση αυτόφωρου
Οι σχετικές διατάξεις
NOMOΣ 4337/2015 – ΦΕΚ A 129 – 17.10.2015
Άρθρο 71
1. Τα άρθρα 17, 18, 19, 20 και 21 του ν. 2523/1997, όπως ισχύουν, καταργούνται. Όπου στην κείμενη νομοθεσία γίνεται παραπομπή στις ρυθμίσεις του ν. 2523/1997 (άρθρα 17 έως 21), εννοούνται στο εξής οι αντίστοιχες ρυθμίσεις των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου (άρθρα 66-70).
2. Τα ποσά των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ και των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ, των περιπτώσεων α) και β), αντίστοιχα, της παραγράφου 1 του άρθρου 25 του νόμου 1882/1990 («Ποινικό αδίκημα μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο και τρίτους»), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, αντικαθίστανται από τα ποσά των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ και διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ, αντίστοιχα.
Αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων που εκδόθηκαν για χρέη μικρότερα από εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ και δεν έχουν εκτελεστεί κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού, δεν εκτελούνται. Αν άρχισε η εκτέλεσή τους, διακόπτεται
Εκκρεμείς αιτήσεις Προϊσταμένων Δημόσιων Οικονομικών Υπηρεσιών ή Ελεγκτικών Κέντρων ή Τελωνείων για χρέη κατώτερα αυτού του ποσού, δεν εισάγονται για συζήτηση.
Η αναστολή της παραγραφής των χρεών, κατώτερων του ποσού των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ, για τα οποία υποβλήθηκε αίτηση ποινικής δίωξης, λήγει με τη δημοσίευση του νόμου αυτού, η παραγραφή συνεχίζεται και δεν συμπληρώνεται πριν την πάροδο έτους από τη λήξη της αναστολής.»
NOMOΣ 4321/2015 – ΦΕΚ A 32 – 21.03.2015
Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας
Άρθρο 20
Άλλα συναφή θέματα – ποινική δίωξη
Η παρ. 1 του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Όποιος δεν καταβάλλει τα βεβαιωμένα στη Φορολογική Διοίκηση χρέη προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων (4) μηνών τιμωρείται με ποινή φυλάκισης:
α) Ενός (1) τουλάχιστον έτους, εφόσον το συνολικό χρέος από κάθε αιτία, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων μέχρι την ημερομηνία σύνταξης του πίνακα χρεών, υπερβαίνει το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ (Άρθρο 71 NOMOΣ 4337/2015 – ΦΕΚ A 129)
β) Τριών (3) τουλάχιστον ετών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α΄, υπερβαίνει το ποσό των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ (Άρθρο 71 NOMOΣ 4337/2015 – ΦΕΚ A 129)
Η ποινική δίωξη ασκείται ύστερα από αίτηση του Προϊσταμένου της ΔΟΥ ή των Ελεγκτικών Κέντρων ή του Τελωνείου προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας τους, που συνοδεύεται υποχρεωτικά από πίνακα χρεών, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων.
Η πράξη μπορεί να κριθεί ατιμώρητη, εάν το ποσό που οφείλεται εξοφληθεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθμό.»
Αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων που εκδόθηκαν για χρέη μικρότερα από τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 και δεν έχουν εκτελεστεί κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού, δεν εκτελούνται. Αν άρχισε η εκτέλεσή τους, διακόπτεται.
Εκκρεμείς αιτήσεις Προϊσταμένων Δημόσιων Οικονομικών Υπηρεσιών ή Ελεγκτικών Κέντρων ή Τελωνείων ή ένδικα μέσα κατά αποφάσεων για χρέη κατώτερα αυτών που ορίζονται ανωτέρω, δεν εισάγονται για συζήτηση.
Η αναστολή της παραγραφής των χρεών, κατώτερων του ποσού των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ, για τα οποία υποβλήθηκε αίτηση ποινικής δίωξης, λήγει με τη δημοσίευση του νόμου αυτού, η παραγραφή συνεχίζεται και δεν συμπληρώνεται πριν την πάροδο έτους από τη λήξη της αναστολής.
Η παραγραφή του αδικήματος, του οποίου κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου δεν έχει συμπληρωθεί το μετά την πάροδο τετραμήνου χρονικό διάστημα που προβλέπεται στην παρ. 1 του άρθρου 3 του ν. 3943/2011, αρχίζει από τη δημοσίευση του παρόντος
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Κατάργηση της αυτόφωρης διαδικασίας
Με την παραπάνω διάταξη απαλείφθηκε – καταργήθηκε η διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1 εδ. β’ του ν. 1882/1990, όπως αυτή αντικαταστάθηκε από τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 1 περ. α’ του ν. 3943/2011 με την οποία οριζόταν ότι: «Χρόνος τέλεσης του αδικήματος είναι το χρονικό διάστημα από την παρέλευση των τεσσάρων μηνών μέχρι τη συμπλήρωση χρόνου αντίστοιχου με το 1/3 της κατά περίπτωση προβλεπόμενης προθεσμίας παραγραφής» και καθιστούσε το αδίκημα ως διαρκές και κατά συνέπεια διωκόμενο με την αυτόφωρη διαδικασία (σύλληψη και παραπομπή).
Πλέον η ποινική δίωξη θα γίνεται με παραπομπή σε τακτική δικάσιμο.
NOMOΣ 4337/2015 – ΦΕΚ A 129 – 17.10.2015
NOMOΣ 4321/2015 – ΦΕΚ A 32 – 21.03.2015
Νόμος 4619/2019. Ο νέος Ποινικός Κώδικας
Νόμος 4619/2019 – ΦΕΚ Τεύχος A 95/11.06.2019
Κύρωση του Ποινικού Κώδικα
Άρθρο 469
Μετά το εδάφιο β ́ της παρ. 1 του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 προστίθεται εδάφιο γ ως εξής:
«Στην αίτηση και στον πίνακα χρεών που υποβάλλονται σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο δεν συμπεριλαμβάνονται και δεν υπολογίζονται για τον προσδιορισμό της ευθύνης του προσώπου, τα χρέη που προέρχονται από τη μη εκτέλεση χρηματικών ποινών που επιβλήθηκαν από ποινικό δικαστήριο και οι σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκοι και λοιπές επιβαρύνσεις καθώς και τα χρέη από τα αδικήματα που τυποποιούνται στο άρθρο 66 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας μαζί με τις σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκους και λοιπές επιβαρύνσεις.»
