Μίσθωση κατοικίας. Η ιδιοκατοίκηση συνιστά έναν από τους πιο συχνούς λόγους για τους οποίους ο ιδιοκτήτης ζητά από τον ενοικιαστή να αποχωρήσει από την κατοικία που ενοικιάζει
Η ιδιοκατοίκηση όμως δεν συνιστά πλέον νόμιμη αιτία αποβολής του ενοικιαστή από την κατοικία, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί αυτή ως κατοικία του ιδιοκτήτη ή του συζύγου ή των τέκνων του, καθόσον ο νόμος 1703/1987, που προέβλεπε ως νόμιμο λόγο καταγγελίας της μίσθωσης την ιδιοκατοίκηση, καταργήθηκε από την 01/01/1997.
Κατ’ εξαίρεση εξακολουθεί να ισχύει η διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 εδ. α’ του νόμου 1703/1987 (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 παρ. 5 του νόμου 2235/1994), η οποία ορίζει ότι η μίσθωση ακινήτου για κατοικία ισχύει τουλάχιστον για 3 έτη και αν ακόμη έχει συμφωνηθεί για βραχύτερο χρονικό διάστημα ή για αόριστο χρόνο και η οποία ισχύει και μετά την 30.6.1997, καθώς και η παρ. 4 προστεθείσα με το άρθρο 1 παρ. 4 του νόμου 2235/1994 στο άρθρο 3 του νόμου 1703/1987 παράγραφος 6 για την καταγγελία μίσθωσης κύρια κατοικίας προκειμένου να χρησιμοποιηθεί το ακίνητο ως επαγγελματική στέγη (46/2002 ΕφΔωδ).
Συγκεκριμένα, στο άρθρο 3 του νόμου 1703/1987 προστέθηκε με τον νόμο 2235/1994 παράγραφος με αριθμό 6 ως εξής:
«6. Σε περίπτωση χρησιμοποίησης του μισθίου για κύρια κατοικία ή για μικτή χρήση (κατοικία και επαγγελματική χρήση), αν ο εκμισθωτής ή ο κύριος του μισθίου, σύζυγός τους ή τέκνο τους, δεν έχουν ιδιόκτητο χώρο στην ίδια πόλη ή σε προάστιό της, που να καλύπτει τις ανάγκες στέγασης της επαγγελματικής του δραστηριότητας, ο εκμισθωτής ή ο κύριος μπορεί να καταγγείλει τη μίσθωση και να ζητήσει την απόδοση του μισθίου για ιδιόχρηση μετά τη λήξη του συμβατικού χρόνου της μίσθωσης, όχι όμως πριν περάσει τριετία από την έναρξή της. Προϋποθέσεις της καταγγελίας είναι η πρόθεση και δυνατότητα ιδιόχρησης του μισθίου. Στην περίπτωση αυτή τα αποτελέσματα της καταγγελίας επέρχονται μετά έξι (6) μήνες από την επίδοσή της στο μισθωτή. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του παρόντος νόμου για την ιδιοκατοίκηση»
Ως εκ τούτου βάσει της παραπάνω διάταξης η ιδιόχρηση συνιστά νόμιμο λόγο αποβολής του μισθωτή από την κατοικία ΜΟΝΟ όταν αυτή πρόκειται να χρησιμοποιηθεί από τον εκμισθωτή ή τον κύριο του σπιτιού, ή το σύζυγό του ή τέκνα τους για επαγγελματική στέγη και ειδικότερα υπό δύο μόνο προϋποθέσεις:
α) η κατοικία να πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ως επαγγελματική στέγη του εκμισθωτή ή του κυρίου του μισθίου, ή του συζύγου, ή του τέκνου τους
και
β) να μην έχουν αυτοί ιδιόκτητο χώρο στην ίδια πόλη ή σε προάστιό της, που να καλύπτει τις ανάγκες στέγασης της επαγγελματικής τους δραστηριότητας
Επιπλέον, και στις εμπορικές μισθώσεις, όταν δηλαδή στο μίσθιο στεγάζεται εμπορική επιχείρηση, επιτρέπεται η καταγγελία της μίσθωσης για ιδιόχρηση.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στον Οδηγό του Πολίτη (odigostoupoliti.eu). Επιτρέπεται η αναδημοσίευση (όχι αυτολεξεί) του περιεχομένου του παρόντος άρθρου, μόνο με αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link)(https://www.odigostoupoliti.eu), της πηγής προέλευσης
