Μέτρα για την μείωση της κατανάλωσης πλαστικών σακουλών

Καθορισμός μέτρων και κανόνων νια τη μείωση της κατανάλωσης πλαστικών σακουλών μεταφοράς. Τέλος στις δωρεάν πλαστικές σακούλες από το 2018

Από την 1η Ιανουαρίου 2018 επιβάλλεται στους καταναλωτές η καταβολή περιβαλλοντικού τέλους ανά τεμάχιο λεπτής πλαστικής σακούλας μεταφοράς τρία (3) λεπτά και από την 1η Ιανουαρίου 2019 επτά (7) λεπτά

Νόμος 4496/2017 – ΦΕΚ Τεύχος Α 170/08.11.2017
Τροποποίηση του ν. 2939/2001 για την εναλλακτική διαχείριση των συσκευασιών και άλλων προϊόντων, προσαρμογή στην Οδηγία 2015/720/ΕΕ, ρύθμιση θεμάτων του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης και άλλες διατάξεις.

Άρθρο 6
Μετά το άρθρο 6 του ν. 2939/2001 προστίθεται άρθρο 6Α ως εξής:
«Άρθρο 6Α
Μέτρα διαχείρισης των πλαστικών σακουλών μεταφοράς 

1. Οι παραγωγοί των πλαστικών σακουλών μεταφοράς υποχρεούνται να διαθέτουν στην αγορά τις πλαστικές σακούλες μεταφοράς με σήμανση, η οποία φέρει τον τόπο και την ημερομηνία παραγωγής και τον Αριθμό Εθνικού Μητρώου Παραγωγού (ΕΜΠΑ), με ευκρινή τρόπο ήτοι με χαρακτήρες μεγέθους τουλάχιστον 1,2 χιλιοστών και σε εμφανή θέση στο σώμα της πλαστικής σακούλας.

2. Από την 1η Ιανουαρίου 2018 επιβάλλεται στους καταναλωτές η καταβολή περιβαλλοντικού τέλους ανά τεμάχιο λεπτής πλαστικής σακούλας μεταφοράς, με εξαίρεση τις πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς της παραγράφου 27 του άρθρου 2 και τις βιοαποδομήσιμες (ή βιοαποικοδομήσιμες) / λιπασματοποιήσιμες πλαστικές σακούλες μεταφοράς της παραγράφου 29 του ίδιου άρθρου. Το τέλος ορίζεται από την 1 Ιανουαρίου του  2018 στα τρία (3) λεπτά και από την 1η Ιανουαρίου 2019 στα επτά (7) λεπτά. Το ποσό του περιβαλλοντικού τέλους αναγράφεται με τρόπο διακριτό και ευανάγνωστο στα παραστατικά πώλησης προ του ΦΠΑ. Το περιβαλλοντικό τέλος έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα και τα έσοδα από αυτό αποτελούν δημόσιο έσοδο, το οποίο εισπράττεται από την Α.Α.Δ.Ε. και στη συνέχεια αποδίδεται υπέρ του Ε.Ο.ΑΝ..

Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Οικονομίας και Ανάπτυξης και Οικονομικών, η οποία εκδίδεται μετά από εισήγηση του Ε.Ο.ΑΝ.: α) καθορίζονται: αα) οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς, για τις οποίες δεν επιτρέπεται η δωρεάν διάθεση ανάλογα με το είδος τους και το πάχος του τοιχώματός τους, ββ) ύστερα και από γνώμη της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), ο τρόπος και η διαδικασία καταβολής, είσπραξης και απόδοσης του περιβαλλοντικού τέλους που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, γγ) οι δράσεις ανταποδοτικού χαρακτήρα που χρηματοδοτούνται από τα περιβαλλοντικά τέλη, οι φορείς διαχείρισης και ο τρόπος διάθεσης των εσόδων από τα περιβαλλοντικά τέλη, δδ) οι υποχρεώσεις των εμπόρων, των παραγωγών πλαστικών σακουλών μεταφοράς, των διακινητών και διανομέων πλαστικών σακουλών μεταφοράς για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου, εε) τα σημεία πώλησης στα οποία εφαρμόζονται τα ως άνω μέτρα, στστ) οι έλεγχοι και οι επιβαλλόμενες κυρώσεις για την παράβαση των μέτρων, β) ρυθμίζεται κάθε άλλο θέμα σχετικό με τη διαχείριση των πλαστικών σακουλών μεταφοράς για την εναρμόνιση της νομοθεσίας με την Οδηγία 2015/720/ΕΕ, όπως ο τρόπος παρακολούθησης και αξιολόγησης της εφαρμογής των μέτρων, η πρόβλεψη της δυνατότητας επιβολής πρόσθετων περιορισμών εμπορίας ή απαγόρευσης της εμπορίας, γ) ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τη σήμανση των σακουλών και την παροχή κινήτρων στους παραγωγούς βιοαποδομήσιμων και λιπασματοποιήσιμων πλαστικών σακουλών.

Μέχρι την έκδοση της ως άνω κοινής υπουργικής απόφασης διατηρείται σε ισχύ η 180036/952/ 10.8.2017 (Β ́ 2812) κοινή υπουργική απόφαση (το κείμενό της παρατίθεται παρακάτω), εκτός αν  έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.

3. Οι Ο.Τ.Α. υποχρεούνται κατά την κατάρτιση των Τοπικών Σχεδίων Διαχείρισης Αποβλήτων (ΤΣΔΑ) να μεριμνούν για την υλοποίηση των εθνικών μέτρων μείωσης της χρήσης των λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς από τους καταναλωτές και να τοποθετούν στα Πράσινα Σημεία υποδοχείς προσωρινής αποθήκευσης
πλαστικών σακουλών.».

– – –

Ενδεικτικές επιπτώσεις από την χρήση πλαστικής σακούλας

• Μια πλαστική σακούλα μπορεί να χρειαστεί 15 – 1000 χρόνια για να αποσυντεθεί. Σε ένα χώρο υγειονομικής ταφής όπου τα απορρίμματα είναι συμπιεσμένα και στερούνται οξυγόνο, είναι ακόμα πιο δύσκολο να βιοδασπαστεί η πλαστική σακούλα, ακόμα και η χάρτινη.
• Οι πλαστικές σακούλες δεν βιοδιασπούνται, αντίθετα γίνονται πολύ μικρά κομμάτα, δηλαδή πολυμερή τοξικά σωματίδια. Αυτό συμβαίνει κυρίως στον ωκεανό.
• Το κόστος για την ανακύκλωση πλαστικών σακουλών είναι μεγαλύτερο από την αξία τους, έτσι ώστε οι εταιρείες ανακύκλωσης δεν αναλαμβάνουν την ανακύκλωσή τους, με αποτέλεσμα όλο και περισσότερες απλά να πετιούνται με τα υπόλοιπα απορρίμματα.
• Σύμφωνα με την Wall Street Journal, μόνο το 1% των πλαστικών σακούλων ανακυκλώνονται σε όλο τον κόσμο. Οι υπόλοιπες αφήνονται να ζουν επ ‘αόριστον σε χώρους υγειονομικής ταφής
• Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούνται περίπου 100 δισεκατομμύρια καινουργιες πλαστικές σακούλες ανά έτος – ο μέσος άνθρωπος χρεισιμοποιεί μεταξύ 350 και 500 ετησίως.
• Χάρη στο μικρό βάρος τους, οι πλαστικές τσάντες είναι πιθανότερο να πετάξουν μακριά από τους χώρους υγειονομικής ταφής, και να βρεθούν σε δέντρα, αποχέτευση ομβρίων, παραλίες, και στον ωκεανό.
• Οι πλαστικές σακούλες αποτελούν πάνω από το 10% των ξεβρασμένων απορριμμάτων που ρυπαίνουν τις ακτές.
• Υπολογίζεται ότι ένα εκατομμύριο πουλιά και εκατό χιλιάδες χελώνες και άλλα θαλάσσια ζώα πεθαίνουν από την πείνα κάθε χρόνο, έπειτα από την κατάποση πλαστικών σακούλων που μπλοκάρει το πεπτικό τους σύστημα.

Αριθμ. 180036/952 – ΦΕΚ Τεύχος Β’ 2812/10.08.2017
Καθορισμός μέτρων και κανόνων νια τη μείωση της κατανάλωσης πλαστικών σακουλών μεταφοράς, σε συμμόρφωση με την οδηγία 2015/720/ΕΕ «για την τροποποίηση της οδηγίας 1994/62/ΕΚ με σκοπό τη μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Απριλίου 2015.
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ – ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣOΔΩΝ
αποφασίζουμε:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’
ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 1
Σκοπός-Πεδίο εφαρμογής
Με την απόφαση αυτή αποσκοπείται η εφαρμογή και εξειδίκευση του άρθρου 6 (παρ. 4) του ν. 2939/2001, όπως ισχύει, σε συνδυασμό με τα άρθρα 27 και 38 παρ. 5 του ν. 4042/2012 (Α’/24) και σε συμμόρφωση με την οδηγία 2015/720/ΕΕ «για την τροποποίηση της οδηγίας 1994/62/ΕΚ με σκοπό τη μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Απριλίου 2015, που έχει δημοσιευθεί στην Ελληνική γλώσσα στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (EEL 115/11/2015), ώστε, με τον καθορισμό κανόνων και κατάλληλων μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης οικονομικών μέσων, για τη διάθεση στον καταναλωτή των πλαστικών σακουλών μεταφοράς που αναφέρονται στην παράγραφο 2, να επιτυγχάνεται η μείωση της κατανάλωσης τους και κατ’ επέκταση της υψηλής συσσώρευσης των αποβλήτων τους, που προκαλούν σημαντική ρύπανση στο περιβάλλον και ιδιαίτερα στα υδάτινα οικοσυστήματα και έτσι να εκπληρώνονται με τρόπο αποδοτικό οι στόχοι του άρθρου 1 του ν. 2939/2001, όπως ισχύει και ευρύτερα οι βασικές αρχές, οι στόχοι και οι κατευθύνσεις των άρθρων 26,27,28 και 29 του ν. 4042/2012.
2. Η απόφαση αυτή εφαρμόζεται στις πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος μέχρι 70 μικρά (μm).
3. Για τις πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς, όπως ορίζονται στην παράγραφο 1 (περιπ. δ) του άρθρου 2, καθώς και για τις πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος μεγαλύτερο ή ίσο των 70 μικρών (μm), εφαρμόζονται μόνο οι διατάξεις του άρθρου 5 παρ. 1 (περ. α’, γ’, δ και ε), 4, 6 και 10.

Άρθρο 2
(άρθρο 1 παρ. 1 Οδηγίας 2015/720/ΕΕ)
Ορισμοί
1. Για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης νοούνται ως:
α) «πλαστικό υλικό»: πολυμερές, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 5 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου «για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH)», όπως ισχύει, στο οποίο ενδεχομένως έχουν προστεθεί πρόσθετα ή άλλες ουσίες και το οποίο μπορεί να αποτελέσει κύριο δομικό στοιχείο των σακουλών μεταφοράς,
β) «πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: σακούλες μεταφοράς με ή χωρίς λαβή, από πλαστικό υλικό, οι οποίες διατίθενται στους καταναλωτές στο ταμείο του σημείου πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων. Οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς υπάγονται ευρύτερα στην έννοια της συσκευασίας, όπως ορίζεται στην παράγραφο 1 (περ. γ) του άρθρου 2 τουν. 2939/2001, όπως εκάστοτε ισχύει,
γ) «λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος μικρότερο των 50 μικρών (μm),
δ) «πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος μικρότερο από 15 μικρά (μm) που απαιτούνται για λόγους υγιεινής ή παρέχονται ως πρωτογενής συσκευασία χύδην τροφίμων, όταν η χρήση τους συμβάλλει στην αποφυγή σπατάλης τροφίμων,
ε) «οξο-διασπώμενες πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: πλαστικές σακούλες μεταφοράς από πλαστικά υλικά στα οποία περιλαμβάνονται πρόσθετα που καταλύουν τη διάσπαση των πλαστικών υλικών σε μικρο-τμήματα,
στ) «επαναχρησιμοποιήσιμες σακούλες ή τσάντες μεταφοράς»: οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων με πάχος τοιχώματος μεγαλύτερο ή ίσο των 50 μικρών (μm), που είναι κατασκευασμένες σύμφωνα με το πρότυπο UNE 53942 ή άλλο ισοδύναμο πρότυπο, καθώς επίσης οι πλαστικές σακούλες/ τσάντες μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων με μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτές που καλύπτει το ανωτέρω πρότυπο και οι τσάντες από κάθε άλλο είδος υλικού, που έχουν σχεδιασθεί με σκοπό την επαναχρησιμοποίηση τους (σακούλες ή τσάντες πολλαπλών χρήσεων), όπως αυτή ορίζεται στην παρακάτω περίπτωση (ζ). Οι επαναχρησιμοποιήσιμες σακούλες ή τσάντες μεταφοράς, υπάγονται ευρύτερα στην έννοια της συσκευασίας σύμφωνα με την παράγραφο 1 (περιπ. γ) του άρθρου 2 του ν. 2939/2001, όπως ισχύει.
ζ) «επαναχρησιμοποίηση»: κάθε διεργασία μέσω της οποίας οι συσκευασίες που έχουν μελετηθεί και σχεδιασθεί για να εκπληρώνουν κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους έναν ελάχιστο αριθμό διαδρομών ή επιστροφών (συσκευασίες πολλαπλών χρήσεων), επαναπληρούνται ή χρησιμοποιούνται για τον ίδιο σκοπό για τον οποίο έχουν σχεδιασθεί, με ή χωρίς την υποστήριξη βοηθητικών προϊόντων που υπάρχουν στην αγορά και που επιτρέπουν την επαναπλήρωση των συσκευασιών. Οι επαναχρησιμοποιήσιμες αυτές συσκευασίες γίνονται απόβλητα συσκευασίας όταν πάψουν να υπόκεινται σε επαναχρησιμοποίηση,
η) «βιοαποδομήσιμες (ή βιοαποικοδομήσιμες) / λιπασματοποιήσιμες πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς οι οποίες, στο πλαίσιο τήρησης των απαιτήσεων της παραγράφου 1 (περιπτώσεις γ.3 και γ.4) του άρθρου 6 του ν. 2939/2001, υπόκεινται σε αξιοποίηση (ανακύκλωση) μέσω βιοαποδόμησης ή λιπασματοποίησης, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 13432 «Απαιτήσεις για συσκευασία ανακτήσιμη μέσω λιπασματοποίησης και βιοαποικοδόμησης – Σχήμα δοκιμής και κριτήρια αξιολόγησης για την τελική αποδοχή της συσκευασίας»,
θ) «σημεία πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων»: οριοθετημένος και διαμορφωμένος χώρος όπου ασκείται λιανικό εμπόριο εμπορευμάτων ή προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων και ποτών,
ι) «έμπορος»: οποιοδήποτε πρόσωπο (φυσικό ή νομικό) ή επιχείρηση λιανικού εμπορίου, συμπεριλαμβανομένου του ηλεκτρονικού εμπορίου, που, στο πλαίσιο της άσκησης της εμπορικής του δραστηριότητας, διαθέτει προς τους καταναλωτές κατά την πώληση εμπορευμάτων ή προϊόντων, πλαστικές σακούλες μεταφοράς. Στην έννοια του εμπόρου συμπεριλαμβάνονται και οι επαγγελματίες πωλητές που δραστηριοποιούνται σε ακάλυπτους δημόσιους, δημοτικούς, ιδιωτικούς ή εκκλησιαστικούς χώρους που δεν αποτελούν επαγγελματική στέγη αλλά επιτρέπεται στους χώρους αυτούς η άσκηση εμπορικής δραστηριότητας (υπαίθριο εμπόριο).
ια) «παραγωγός πλαστικής σακούλας μεταφοράς»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που εισάγει ή κατασκευάζει πλαστικές σακούλες μεταφοράς οι οποίες, μέσω των διακινητών /διανομέων ή/και μέσω των εμπόρων, προορίζονται να καταλήξουν στον καταναλωτή για τη μεταφορά εμπορευμάτων ή προϊόντων.
ιβ) «διακινητής /διανομέας πλαστικών σακουλών μεταφοράς»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο στην αλυσίδα εφοδιασμού, το οποίο διαθέτει στο λιανικό εμπόριο πλαστικές σακούλες μεταφοράς.
Ο διακινητής /διανομέας μπορεί να είναι και παραγωγός κατά την έννοια της ανωτέρω περίπτωσης (ια) της παρούσας παραγράφου.
2. Κατά τα λοιπά ισχύουν οι ορισμοί του άρθρου 2 του ν.2939/2001 (Α’/179).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’
ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
ΤΩΝ ΠΛΑΣΤΙΚΩΝ ΣΑΚΟΥΛΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ
Άρθρο 3
(άρθρο 1 παρ. 2 Οδηγίας 2015/720/ΕΕ)
Γενικές απαιτήσεις για τη διαχείριση των πλαστικών σακουλών μεταφοράς
1. Για την επίτευξη της μείωσης της κατανάλωσης των πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων σύμφωνα με το άρθρο 1, από την 1η Ιανουαρίου 2018
παύει η δωρεάν διάθεση στους καταναλωτές των πλαστικών σακουλών μεταφοράς που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας απόφασης και επιβάλλονται, κατά περίπτωση, τα ακόλουθα μέτρα:
α) Για τις λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, όπως ορίζονται στην παράγραφο 1(γ) του άρθρου 2, δηλαδή με πάχος τοιχώματος μικρότερο των 50 μικρών (μm), επιβάλλεται στους καταναλωτές η καταβολή περιβαλλοντικού τέλους, ανά τεμάχιο λεπτής πλαστικής σακούλας μεταφοράς, σύμφωνα με τις ειδικότερες προβλέψεις του άρθρου 3Α.
β) Oι πλαστικές σακούλες μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων με πάχος τοιχώματος από 50 μέχρι 70 μικρά (μm), συμπεριλαμβανομένων των επαναχρησιμοποιήσιμων σακουλών ή τσαντών μεταφοράς με το ίδιο πάχος τοιχώματος, όπως αυτές ορίζονται στην παράγραφο
1(στ) του άρθρου 2, υπόκεινται σε τιμολόγηση, σύμφωνα με το άρθρο 3Β.
1.1. Απαγορεύεται κάθε προωθητική ενέργεια εκ μέρους των εμπόρων που αναιρεί, αμέσως ή εμμέσως, τα προβλεπόμενα στην ανωτέρω παράγραφο μέτρα, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του άρθρου 3Β.
2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 δεν εφαρμόζονται στα περίπτερα και στους εμπόρους που ασκούν υπαίθριο εμπόριο.
3. Από τις διατάξεις της παραγράφου 1 εξαιρούνται οι βιοαποδομήσιμες (ή βιοαποικοδομήσιμες)/ λιπασματοποιήσιμες πλαστικές σακούλες μεταφοράς όπως ορίζονται στην παράγραφο 1(η)του άρθρου 2.
4. Απαγορεύεται η διάθεση στην αγορά και στον καταναλωτή των οξοδιασπώμενων πλαστικών σακουλών μεταφοράς. Η απαγόρευση αυτή αρχίζει να εφαρμόζεται μετά την εξάντληση των αποθεμάτων τους και πάντως όχι πέραν των δέκα (10) μηνών από την έναρξη ισχύος της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 3Α
Προσδιορισμός- είσπραξη και απόδοση του περιβαλλοντικού τέλους
1) Προσδιορισμός της ανταποδοτικότητας και του ύφους του περιβαλλοντικού τέλους.
1.1. Το περιβαλλοντικό τέλος που επιβάλλεται στις λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς σύμφωνα με την παράγραφο 1(α) του άρθρου 3, έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα. Τα έσοδα από τα περιβαλλοντικά τέλη αποτελούν δημόσιο έσοδο το οποίο εισπράττεται από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) και στη συνέχεια αποδίδεται υπέρ του ΕΟΑΝ για τη χρηματοδότηση δράσεων προώθησης, δωρεάν διάθεσης στον καταναλωτή και εν γένει πριμοδότησης των επαναχρησιμοποιήσιμων σακουλών/τσαντών μεταφοράς και των βιοαποδομήσιμων και λιπασματοποιήσιμων πλαστικών σακουλών μεταφοράς. Ο Ε.Ο.ΑΝ. προβαίνει αυτοτελώς ή σε συνεργασία με τους OTA A’ βαθμού, στην υλοποίηση των ανωτέρω δράσεων καθώς και σε δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού για την αποτελεσματική συμμετοχή του κοινού στην επίτευξη των στόχων του άρθρου 1.
1.2. Το ύψος του περιβαλλοντικού τέλους καθορίζεται με κριτήριο τον ανταποδοτικό του χαρακτήρα, ανάλογα με τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο της ανάκτησης ή διάθεσης των λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς, τις δυνατότητες ανακύκλωσης και βιοαποδόμησης/ λιπασματοποίησής τους, την ανθεκτικότητα τους ή τη συγκεκριμένη χρήση για την οποία προορίζονται και ειδικότερα:
α) Από την 1η Ιανουαρίου 2018 το περιβαλλοντικό τέλος για τις λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς προσδιορίζεται στην τιμή των 3 λεπτών και,
β) Από την 1η Ιανουαρίου 2019 το περιβαλλοντικό τέλος για τις λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς προσδιορίζεται στην τιμή των 7 λεπτών.
γ) Τα ποσά του περιβαλλοντικού τέλους που αναφέρονται στις ανωτέρω περιπτώσεις (α) και (β), αναγράφονται με τρόπο διακριτό και ευανάγνωστο στα παραστατικά πώλησης προ του ΦΠΑ.
1.3. Με όμοια απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης, Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μετά από αιτιολογημένη εισήγηση του ΕΟΑΝ, είναι δυνατόν να αναπροσαρμόζεται το ύψος των περιβαλλοντικών τελών που αναφέρονται στην υποπαράγραφο 1.2, ανάλογα με την επιτευχθείσα μείωση της κατανάλωσης πλαστικών σακουλών μεταφοράς και σε συνδυασμό με τις ιδιότητες της πλαστικής σακούλας μεταφοράς, όπως πάχος, υλικό κατασκευής ή χρήση, σύμφωνα με τα κριτήρια που περιγράφονται στην ίδια υποπαράγραφο.
Η παράγραφος αυτή εφαρμόζεται με την επιφύλαξη επιβολής τυχόν πρόσθετων μέτρων στο πλαίσιο εφαρμογής της παραγράφου 2.1. του άρθρου 7.
2) Καταβολή – είσπραξη και απόδοση περιβαλλοντικού τέλους.
2.1 Ο τρόπος και η διαδικασία καταβολής, είσπραξης και απόδοσης του περιβαλλοντικού τέλους διέπεται από τις διατάξεις του ν. 4389/2016 (Α’/94). Ειδικότερα:
α) Κάθε έμπορος, όπως ορίζεται στην παράγραφο 1 (ι) του άρθρου 2, ο οποίος διαθέτει στον καταναλωτή λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς, υποχρεούται ανά τρίμηνο, την τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα και για πρώτη φορά στις 30 Απριλίου 2018, να υποβάλλει στην ΑΑΔΕ δήλωση απόδοσης του περιβαλλοντικού τέλους.
Το περιβαλλοντικό τέλος αναγράφεται στα παραστατικά πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων, σύμφωνα με την υποπαράγραφο 1.2 (περ. γ) και αποτυπώνεται στα λογιστικά αρχεία που υποχρεούται να τηρεί ο έμπορος.
β) Ο έλεγχος της ορθής απόδοσης των περιβαλλοντικών τελών από τους εμπόρους διενεργείται από την ΑΑΔΕ στο πλαίσιο εφαρμογής του ν. 4389/2016.
γ) Τα ποσά από τα ανταποδοτικά τέλη αποδίδονται μέσω του μηχανισμού είσπραξης της ΑΑΔΕ στον κρατικό προϋπολογισμό, σε διακεκριμένο κωδικό εσόδου και στη συνέχεια αποδίδονται υπέρ του ΕΟΑΝ. Τα ποσά που εισπράττει ετησίως ο ΕΟΑΝ από το περιβαλλοντικό τέλος, εγγράφονται ως έσοδο, σε χωριστό κωδικό του προϋπολογισμού του ΕΟΑΝ.
Η αρμόδια υπηρεσία Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της Α.Α.Δ.Ε. σε συνεργασία με τον Ε.Ο.ΑΝ. προβαίνει στη δημιουργία ανάλογης ηλεκτρονικής εφαρμογής για την υποβολή της δήλωσης απόδοσης περιβαλλοντικού τέλους, στο περιβάλλον TAXISnet της Α.Α.Δ.Ε. στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.aade.gr.
2.2. Σε περίπτωση μη καταβολής του περιβαλλοντικού τέλους η παράβαση βεβαιώνεται, στη Δ.Ο.Υ. Φορολογίας του υπόχρεου, από την αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας που εποπτεύει τον ΕΟΑΝ, μετά από εισήγηση του ΕΟΑΝ και εισπράττονται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ).
3) Διαχείριση των εσόδων από τα περιβαλλοντικά τέλη
α) Ο Ε.Ο.ΑΝ. στο πλαίσιο επίτευξης των στόχων της παρούσας απόφασης:
αα) υποστηρίζει και συνδράμει τους Δήμους στη διαμόρφωση προγραμμάτων ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού, συμπεριλαμβανομένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων στα σχολεία, με τη χρηματοδότηση μέτρων και δράσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.1 και στοχεύουν στη μείωση της κατανάλωσης των πλαστικών σακουλών μεταφοράς μιας χρήσης,
ββ) ιεραρχεί τα χρηματοδοτούμενα έργα και προγράμματα ανάλογα με τη σπουδαιότητα και τον επείγοντα χαρακτήρα τους και,
γγ) καθορίζει, συντονίζει και εποπτεύει τις δράσεις και τα προγράμματα που χρηματοδοτεί.
β) Ο ΕΟΑΝ υποχρεούται εντός του πρώτου τριμήνου κάθε επόμενου έτους, να συντάσσει ετήσια απολογιστική έκθεση στην οποία θα περιγράφεται ο τρόπος της διαχείρισης και αξιοποίησης των ανωτέρω εσόδων κατά το προηγούμενο έτος. Η ανωτέρω ετήσια απολογιστική έκθεση κοινοποιείται στην αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Πολιτικής του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και αναρτάται στην ιστοσελίδα του ΕΟΑΝ.

Άρθρο 3Β
Τιμολόγηση των πλαστικών σακουλών μεταφοράς
1. Οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς σύμφωνα με την παράγραφο 1(β) του άρθρου 3, χρεώνονται στον καταναλωτή στα σημεία πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων.
2. Το ποσό της χρέωσης αναγράφεται με τρόπο διακριτό και ευανάγνωστο στα παραστατικά πώλησης προ του ΦΠΑ.
3. Η απαγόρευση προωθητικών ενεργειών που προβλέπεται στην υποπαράγραφο 1.1 του άρθρου 3, δεν αποκλείει τη δωρεάν διάθεση επαναχρησιμοποιήσιμων σακουλών μεταφοράς στο πλαίσιο δράσεων συλλογής προς ανακύκλωση των λεπτών σακουλών μεταφοράς.

Άρθρο 4
Υποχρεώσεις εμπόρων
Από την 1η Ιανουαρίου 2018, οι έμποροι όπως ορίζονται στην παράγραφο 1 (ι) του άρθρου 2, υποχρεούνται να τηρούν τις ακόλουθες απαιτήσεις:
1) Οι έμποροι των υπεραγορών τροφίμων ή «Σούπερ Μάρκετ», όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 44 της Υγειονομικής Διάταξης Α1β 8577/1983, υποχρεούνται:
α) να παρέχουν τη δυνατότητα στους καταναλωτές να εφοδιάζονται στο ταμείο των σημείων πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων, επαναχρησιμοποιήσιμες σακούλες / τσάντες μεταφοράς και να τις τοποθετούν σε εμφανές στους καταναλωτές και προσιτό σημείο.
β) να συνδράμουν και να διευκολύνουν με κάθε τρόπο τα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης (ΣΕΔ), στην υλοποίηση προγραμμάτων ανακύκλωσης, όπως με την τοποθέτηση στο κατάστημα ορατού και εύκολα προσβάσιμου από τον καταναλωτή σημείου συγκέντρωσης και προσωρινής αποθήκευσης χρησιμοποιημένων λεπτών σακουλών μεταφοράς, το οποίο θα φέρει κατάλληλη ένδειξη.
2) Οι έμποροι εκτός των περιπτέρων και του υπαίθριου εμπορίου υποχρεούνται:
α) να αναγράφουν στα σημεία λιανικής πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων, σε εμφανές σημείο προς τον καταναλωτή, ότι: «Οι λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς υπόκεινται σε περιβαλλοντικό τέλος (με αναγραφή του ποσού του τέλους), με σκοπό τη μείωση χρήσης τους».
β) να τηρούν τις απαιτήσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 3, στην παράγραφο 2.1 του άρθρου 3Α και στο άρθρο 3Β,
γ) να μεριμνούν για την αναγραφή του ποσού του περιβαλλοντικού τέλους, με τρόπο διακριτό και ευανάγνωστο, στα παραστατικά πώλησης προ του ΦΠΑ, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1.2(γ) του άρθρου 3Α, στην παράγραφο 1(β) του άρθρου 3 και στην παράγραφο 2 του άρθρου 3Β.
3) Όλοι οι έμποροι και εμπορικές επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των περιπτέρων και του υπαίθριου εμπορίου, υποχρεούνται να παρέχουν στον καταναλωτή μόνο λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς που φέρουν τη σήμανση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 (β και γ) του άρθρου 5.

Άρθρο 5
Υποχρεώσεις παραγωγών πλαστικών σακουλών μεταφοράς
1. Κάθε παραγωγός πλαστικών σακουλών μεταφοράς υποχρεούται:
α) να προβαίνει στην οργάνωση ατομικού συστήματος εναλλακτικής διαχείρισης (ΣΕΔ) ή να συμμετέχει σε εγκεκριμένο συλλογικό ΣΕΔ, σύμφωνα με τις προβλέψεις των άρθρων 7 έως 9 του ν. 2939/2001, όπως ισχύει,
β) να διαθέτει στην αγορά τις πλαστικές σακούλες μεταφοράς με σειριακό κωδικό,
γ) να διαθέτει στην αγορά τις πλαστικές σακούλες μεταφοράς με σήμανση η οποία φέρει τον τόπο και την ημερομηνία παραγωγής και τον Αριθμό Εθνικού Μητρώου Παραγωγού (ΕΜΠΑ), με ευκρινή τρόπο και σε εμφανή θέση στο σώμα της πλαστικής σακούλας, με την επιφύλαξη των προβλεπόμενων στο άρθρο 9,
δ) να εγγράφεται στο Εθνικό Μητρώο Παραγωγών σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 181504/2016 υπουργική απόφαση (Β’/2454),
ε) να παρέχει στον ΕΟΑΝ διακριτά στοιχεία για τον αριθμό και τις ποσότητες των τριών κατηγοριών σακουλών μεταφοράς που διακινούνται στην αγορά [πολύ λεπτές και λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς, όπως ορίζονται αντίστοιχα στην παράγραφο 1(γ) και 1(δ) του άρθρου 2, καθώς και πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος από 50 μέχρι 70 μικρά (μm)].
2. Η υποχρέωση των παραγωγών να διαθέτουν στην αγορά πλαστικές σακούλες μεταφοράς με σήμανση, σύμφωνα με τις προβλέψεις της παραγράφου 1(β και γ), αρχίζει να εφαρμόζεται μετά την εξάντληση των αποθεμάτων και πάντως όχι πέραν των δέκα (10) μηνών από την έναρξη ισχύος της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 6
Υποχρεώσεις διακινητών /διανομέων πλαστικών σακουλών μεταφοράς
Κάθε διακινητής /διανομέας πλαστικών σακουλών μεταφοράς υποχρεούται:
να διακινεί στην αγορά πλαστικές σακούλες μεταφοράς που φέρουν τη σήμανση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 (β και γ) του άρθρου 5.

Άρθρο 7
Παρακολούθηση – αξιολόνηση εφαρμογής των μέτρων
1. Ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) ως υπεύθυνος φορέας για την υλοποίηση των μέτρων που περιγράφονται στην παρούσα απόφαση, προβαίνει στις ακόλουθες δράσεις:
α) στην συνολική καταγραφή των ποσοτήτων πλαστικών σακουλών μεταφοράς που διακινούνται στην αγορά και με αναφορά σε τρεις διακριτές κατηγορίες:
i. Πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς,
ii. Λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς,
iii. Πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος από 50 έως 70 μικρά ( μm),
β) στην προετοιμασία των απαραίτητων στοιχείων που θα συμπεριληφθούν στην ετήσια έκθεση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 8,
γ) στην οργάνωση προγράμματος ενημέρωσης και λοιπών δράσεων για την ενθάρρυνση της μείωσης, επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης πλαστικών σακουλών,
δ) στον συντονισμό των δράσεων που διοργανώνονται με χρηματοδότηση μέσω του περιβαλλοντικού τέλους, στο πλαίσιο εφαρμογής της παραγράφου 1.2 του άρθρου 3Α,
ε) στην διενέργεια των απαιτούμενων ελέγχων στο πλαίσιο της αρμοδιότητας του για την ορθή εφαρμογή της παρούσας απόφασης και την επιβολή των κυρώσεων, σύμφωνα με το άρθρο 10.
2. Ο ΕΟΑΝ αξιολογεί την αποτελεσματικότητα των μέτρων μείωσης της κατανάλωσης της πλαστικής σακούλας μεταφοράς μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2019, σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης καθώς και τις επιπτώσεις στη βιομηχανία παραγωγής πλαστικής σακούλας, σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας του ίδιου Υπουργείου και υποβάλλει στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας σχετική έκθεση, το αργότερα έως την 30.5.2020.
2.1. Σε περίπτωση που από την παραπάνω αξιολόγηση διαπιστώνεται ότι τα ληφθέντα μέτρα δεν είναι αποτελεσματικά σε σχέση με το επιδιωκόμενο ετήσιο επίπεδο κατανάλωσης των 90 λεπτών σακουλών μεταφοράς κατά κεφαλήν, ο ΕΟΑΝ εισηγείται στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας τη λήψη άλλων μέτρων προκειμένου να επιτευχθεί η επιδιωκόμενη μείωση της κατανάλωσης των πλαστικών σακουλών μεταφοράς.
Τέτοια μέτρα μπορεί να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων την επιβολή περιορισμών εμπορίας, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης της πώλησης του συνόλου ή ορισμένων κατηγοριών λεπτής πλαστικής σακούλας μεταφοράς σε όλες ή ορισμένες κατηγορίες εμπορικών δραστηριοτήτων ή για ορισμένες χρήσεις, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 18 της Οδηγίας 94/62/ΕΚ, εφόσον οι περιορισμοί αυτοί είναι αναλογικοί και δεν εισάγουν διακρίσεις στην εσωτερική αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
2.2. Τα ανωτέρω μέτρα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο της ανάκτησης ή διάθεσης των πλαστικών σακουλών μεταφοράς, τις δυνατότητες ανακύκλωσης και βιοαποδόμησης / λιπασματοποίησής τους, την ανθεκτικότητά τους ή τη συγκεκριμένη χρήση για την οποία προορίζονται οι σακούλες αυτές καθώς και τις ενδεχόμενες δυσμενείς επιπτώσεις της υποκατάστασής τους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’
ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 8
Εκθέσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή
1. Από την 27η Μαΐου 2018 ο ΕΟΑΝ, μέσω του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μαζί με τις εκθέσεις που υποβάλλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις συσκευασίες και τα απόβλητα συσκευασίας σύμφωνα με το άρθρο 14 του ν. 2939/2001, όπως εκάστοτε ισχύει, υποβάλλει και στοιχεία σχετικά με την ετήσια κατανάλωση πλαστικών σακουλών μεταφοράς.
2. Ο καθορισμός της μεθόδου υπολογισμού της ετήσιας κατά κεφαλήν κατανάλωσης πλαστικών σακουλών μεταφοράς και η προσαρμογή των μορφότυπων υποβολής στοιχείων σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 13 του ν. 2939/2001, όπως εκάστοτε ισχύει, γίνεται σύμφωνα με την εκτελεστική πράξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που προβλέπεται στη νέα παράγραφο 1α (τελευταίο εδάφιο) του άρθρου 4 της Οδηγίας 94/62/ΕΚ, που εισάγεται με την παράγραφο 2 του άρθρου 1 της Οδηγίας 2015/720/ΕΕ.

Άρθρο 9
Σήμανση Σακουλών
Η Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του Υπουργείου Οικονομίας αι Ανάπτυξης, μέσα σε 18 μήνες από την έκδοση της εκτελεστικής πράξης του άρθρου 8α της Οδηγίας 94/62/ΕΚ που εισάγεται με την παράγραφο 3 της Οδηγίας 2015/720/ΕΕ, μεριμνά ώστε η σήμανση των βιοαποικοδομήσιμων και λιπασματοποιήσιμων πλαστικών σακουλών μεταφοράς, να είναι σύμφωνη με τις προδιαγραφές που καθορίζονται στην εν λόγω εκτελεστική πράξη, η οποία αναφέρεται:
α) στον καθορισμό των προδιαγραφών των σημάνσεων ή σημάτων για να είναι δυνατή η αναγνώριση, σε επίπεδο Ευρωπαϊκή Ένωσης, των βιοαποικοδομήσιμων και λιπασματοποιήσιμων πλαστικών σακουλών μεταφοράς και
β) στην ορθή ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με τις ιδιότητες λιπασματοποίησης των σακουλών αυτών.

Άρθρο 10
Έλεγχοι – Κυρώσεις
1. Διενέργεια ελέγχων:
α) Ο ΕΟΑΝ διενεργεί ελέγχους, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, για τη συμμόρφωση των υπόχρεων εμπόρων, παραγωγών και διακινητών /διανομέων με τις απαιτήσεις που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση. Για την διενέργεια των ελέγχων ο Ε.Ο.ΑΝ. μπορεί να ζητά τη συνδρομή, των ελεγκτικών υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης και των Διευθύνσεων Ανάπτυξης των περιφερειακών ενοτήτων της χώρας καθώς και κάθε άλλης αρμόδιας δημόσιας αρχής.
β) Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) διενεργεί ελέγχους για την ορθή απόδοση των περιβαλλοντικών τελών, στο πλαίσιο εφαρμογής του ν. 4389/2016 και αποστέλλει την σχετική έκθεση ελέγχου στον ΕΟΑΝ.
γ) H Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή διενεργεί ελέγχους στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία για την ορθή διακίνηση πλαστικών σακουλών μεταφοράς στην αγορά, συμπεριλαμβανομένης της τήρησης της απαίτησης για τη σήμανσή τους.
2. Κυρώσεις
Με την επιφύλαξη της υπ’ αριθμ. Α2-718/2014 – Κωδικοποίηση Κανόνων Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών (Κανόνες ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ.), ο παραβάτης των διατάξεων της παρούσας απόφασης τιμωρείται με τις κυρώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 20 του ν. 2939/2001, όπως εκάστοτε ισχύει. Ειδικότερα ως προς την επιβολή διοικητικών κυρώσεων ο παραβάτης τιμωρείται ως εξής:
α) ο παραγωγός που παραβαίνει τις υποχρεώσεις του που προβλέπονται στις διατάξεις του άρθρου 5 (παρ.1, περ. β και ε) επιβάλλεται πρόστιμο από 1000 μέχρι 10.000 ευρώ,
β) ο έμπορος που παραβαίνει τις υποχρεώσεις του που προβλέπονται στην παράγραφο 1 και 1.1 του άρθρου 3, στην παράγραφο 2 του άρθρου 3Α, στο άρθρο 3Β και στις παραγράφους 1,2 και 3 του άρθρου 4, επιβάλλεται πρόστιμο από 200 μέχρι 5.000 ευρώ,
γ) ο διακινητής / διανομέας που παραβαίνει τις υποχρεώσεις που περιγράφονται στο άρθρο 6, επιβάλλεται πρόστιμο από 500 μέχρι 1000 ευρώ.
2.1 Σε περίπτωση υποτροπής για τις ίδιες ως άνω παραβάσεις εντός τριετίας, τα ποσά των ανωτέρω επιβαλλόμενων προστίμων διπλασιάζονται και σε περίπτωση επανειλημμένης υποτροπής εντός του ίδιου χρονικού διαστήματος τα ποσά των προστίμων τριπλασιάζονται.
2.2. Βασικό κριτήριο για την επιβολή του ύψους των προστίμων που προβλέπονται στην παράγραφο 2, είναι η σοβαρότητα και η συχνότητα της παράβασης, το όφελος του παραβάτη και η επαναλαμβανόμενη μη συμμόρφωση με τυχόν υποδείξεις του ΕΟΑΝ, το πλήθος των ταμειακών μηχανών, το πλήθος των υποκαταστημάτων της ελεγχόμενης επιχείρησης και το μέγεθος της επιχείρησης.
3. Πριν από την επιβολή των κυρώσεων που προβλέπονται στην παράγραφο 2, μπορεί να χορηγηθεί στον παραβάτη εύλογη προθεσμία για συμμόρφωση. Η χορήγηση από τη διοίκηση αυτής της προθεσμίας καθώς και οι ενέργειες συμμόρφωσης εκ μέρους του παραβάτη, συνεκτιμώνται σε συνδυασμό με τα κριτήρια της ανωτέρω παραγράφου 2.2.
4. Τα πρόστιμα που επιβάλλονται κατ’ εφαρμογή της παραγράφου 2, βεβαιώνονται από την αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας που εποπτεύει τον ΕΟΑΝ, μετά από εισήγηση του ΕΟΑΝ και εισπράττονται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ) και αποδίδονται στον ΕΟΑΝ σύμφωνα με το άρθρο 24 (παραγ. 8, περ. ζ), σε ειδικό λογαριασμό προκειμένου να διατεθούν για έργα και δράσεις που αποσκοπούν σε θέματα εφαρμογής της παρούσας απόφασης.
5. Οι κυρώσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 2, επιβάλλονται ανεξάρτητα από τις κυρώσεις που προβλέπονται σε άλλες διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας.

Άρθρο 11
Κάθε διάταξη που έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις της παρούσας απόφασης ή ανάγεται σε θέματα που ρυθμίζονται από αυτήν, καταργείται.

Άρθρο 12
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς της απόφασης αυτής αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά στις επί μέρους διατάξεις της.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Αθήνα, 10 Αυγούστου 2017