Ελεγκτικό Συνέδριο. Συνταγματικές οι περικοπές για συντάξεις άνω των 2500 ευρώ
Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου με απόφασή της (ΕλΣ.Ολ 1388/2018) που εκδόθηκε σε αγωγή στρατιωτικού συνταξιούχου έκρινε ως εξής:
Οι διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου μόνου του ν. 3847/2010, κατ’ εφαρμογή των οποίων σταμάτησε, από 1.6.2010 και εφεξής, να καταβάλλονται στον ενάγοντα, στρατιωτικό συνταξιούχο, τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς και το επίδομα αδείας, δεν αντίκεινται στα άρθρα 2 παρ. 1, 4 παρ. 1 και 5, 17, 22, 25 παρ. 1 και 3, 28 παρ. 1 και 2 και 36 παρ. 2 του Συντάγματος, ούτε στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης του Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στην αρχή της αναλογικότητας ούτε δε στα άρθρα 15 παρ. 1, 17 και 31 παρ. 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αναλυτικά:
Με την κρινόμενη αγωγή προβάλλεται ότι η επίμαχη ρύθμιση του άρθρου Μόνου του ν. 3847/2010, κατά το μέρος με το οποίο θεσπίζεται η κατάργηση των χορηγούμενων έως 31.5.2010 επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας σε όσους εκ των συνταξιούχων του Δημοσίου λαμβάνουν μηνιαίο ποσό σύνταξης μεγαλύτερο 2.500 ευρώ, προσβάλλει το κοινωνικό κεκτημένο και παραβιάζει ευθέως τα δικαιώματα στην εργασία, την κοινωνική ασφάλιση και τη συνταξιοδότηση, που κατοχυρώνονται στα άρθρα 15 παρ. 1, 17 και 31 παρ. 1 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα, όμως, με όσα εκτέθηκαν ανωτέρω, στην προκειμένη περίπτωση, δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες διέπουν τις δράσεις των κρατών – μελών μόνον όταν εφαρμόζουν το δίκαιο της Ένωσης και δεν αφορούν, συνεπώς, τη λήψη από το κράτος – μέλος μέτρων αμιγώς εσωτερικής πολιτικής.
Ούτε, επίσης, η συνεργασία της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην κατάρτιση του οικονομικού προγράμματος της ελληνικής κυβέρνησης αρκεί για την εφαρμογή των διατάξεων του Χάρτη, καθόσον το επίμαχο μέτρο λήφθηκε από όργανα του ελληνικού Κράτους και με βάση τις διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας (βλ. ΣτΕ Ολομ. 1285/2012)
Ως εκ τούτου, εφόσον με την προσβαλλόμενη πράξη δεν εφαρμόσθηκαν διατάξεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρωτογενούς ή παράγωγου (βλ. ΣτΕ Ολομ. 239/2015), ο προβαλλόμενος με την εν λόγω αγωγή ισχυρισμός περί αντίθεσης της επίμαχης ρύθμισης του ν. 3847/2010 στις ως άνω διατάξεις του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανεξαρτήτως της αοριστίας αυτού, πρέπει να απορριφθεί ως ερειδόμενος επί εσφαλμένης προϋπόθεσης.
Για τον ίδιο ως άνω λόγο πρέπει να απορριφθεί και ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι η διάταξη του άρθρου μόνου του ν. 3847/2010 παραβιάζει τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δ.Ε.Ε.) αναφορικά με την ερμηνεία των ανωτέρω διατάξεων του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ απορριπτέος, πρωτίστως ως αόριστος άλλως ως ερειδόμενος επί εσφαλμένης νομικής βάσης, καθίσταται και ο προβαλλόμενος στην ένδικη αγωγή ισχυρισμός ότι η διάταξη του άρθρου μόνου του ν. 3847/2010 παραβιάζει τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Δ.Δ.Α.), καθόσον η νομολογία του ανωτέρω δικαστηρίου δεν θεσπίζει ούτε καταργεί αλλά ερμηνεύει και εφαρμόζει υφιστάμενους κανόνες δικαίου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στο πλαίσιο του ελέγχου της συμβατότητας εθνικών νομοθετικών διατάξεων με τις διατάξεις της ως άνω Σύμβασης.
Κατ’ ακολουθία όλων των ανωτέρω, η Ολομέλεια κρίνει ότι η ένδικη αγωγή είναι απορριπτέα ως νόμω αβάσιμη, καθόσον οι διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου μόνου του ν. 3847/2010, κατ’ εφαρμογή των οποίων σταμάτησε, από 1.6.2010 και εφεξής, να καταβάλλονται στον ενάγοντα, στρατιωτικό συνταξιούχο, τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς και το επίδομα αδείας, δεν αντίκεινται στα άρθρα 2 παρ. 1, 4 παρ. 1 και 5, 17, 22, 25 παρ. 1 και 3, 28 παρ. 1 και 2 και 36 παρ. 2 του Συντάγματος, ούτε στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης του Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στην αρχή της αναλογικότητας ούτε δε στα άρθρα 15 παρ. 1, 17 και 31 παρ. 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αποφαίνεται ότι οι διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου μόνου του ν. 3847/2010, κατ’ εφαρμογή των οποίων σταμάτησε, από 1.6.2010 και εφεξής, να καταβάλλονται στον ενάγοντα, στρατιωτικό συνταξιούχο, τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς και το επίδομα αδείας, δεν αντίκεινται στα άρθρα 2 παρ. 1, 4 παρ. 1 και 5, 17, 22, 25 παρ. 1 και 3, 28 παρ. 1 και 2 και 36 παρ. 2 του Συντάγματος, ούτε στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης του Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στην αρχή της αναλογικότητας ούτε δε στα άρθρα 15 παρ. 1, 17 και 31 παρ. 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο ανωτέρω σκεπτικό.
Δείτε το πλήρες κείμενο της απόφασης (ΕλΣ.Ολ 1388/2018) Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΔΣΑ
