Ανατολικό Πήλιο. Καθαρά, κρυστάλλινα νερά, όμορφα λιμανάκια

Ανατολικό Πήλιο. Καθαρά, κρυστάλλινα νερά, όμορφα λιμανάκια – και το βουνό των Κενταύρων

Τελικά, τούτο το βουνό έχει κάτι που μαγεύει και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. Φθινόπωρο, χειμώνα, άνοιξη και καλοκαίρι προσφέρεται για διαδρομές που εγγράφονται για πάντα στη μνήμη, για διαδρομές ανάμεσα σε καστανιές, οξιές και πλατάνια, που άλλοτε είναι χιονισμένα και άλλοτε καταπράσινα. Στο βουνό που, σύμφωνα με το μύθο, είχαν επιλέξει οι θεοί του Ολύμπου για τη θερινή τους κατοικία, αλλά και στον τόπο που έζησαν οι Κένταυροι και ο σοφός Χείρωνας, δάσκαλος του Ηρακλή, του Αχιλλέα και του Ασκληπιού.

Οι εαρινές και θερινές διακοπές στο Πήλιο συνδυάζουν απλόχερα και απόλυτα το βουνό με τη θάλασσα. Το δε Ανατολικό Πήλιο, με τα γραφικά παραλιακά χωριά του, επίνεια της Ζαγοράς, του Μουρεσίου και της Τσαγκαράδας, μας άφησε άφωνους να αγναντεύουμε το άπειρο με θέα το Αιγαίο και… ελαφρώς παγωμένους, όταν επιχειρήσαμε να κάνουμε την πρώτη μας βουτιά στα δροσερά νερά του. Τώρα, βέβαια, με τη θερμοκρασία να ξεπερνά τους 30 βαθμούς, μάλλον δεν θα αντιμετωπίσετε το ίδιο πρόβλημα!

Φθάνοντας μέσω της εθνικής οδού στην πόλη του Βόλου, πήραμε το δρόμο που ανηφορίζει προς Πορταριά και Μακρυνίτσα. Με έντονη τουριστική ανάπτυξη, αλλά ευτυχώς με σεβασμό στο παραδοσιακό οικιστικό περιβάλλον, η Πορταριά μάς πρόσφερε μια πρώτη «δυνατή» γεύση από τα συνολικά 24 χωριά του Πηλίου, για να συνεχίσουμε βόρεια για μια στάση στα γραφικά Χάνια. Κινούμενοι -στη συνέχεια- ανατολικά, η ξακουστή Ζαγορά των 3.500(!) κατοίκων, με απίστευτη θέα στη θάλασσα, κέρδισε αρκετό από το χρόνο μας, πριν πάρουμε το δρόμο που οδηγεί στα παραθαλάσσια χωριά του ανατολικού Πηλίου.

Το Χορευτό, ο Αγιος Γιάννης και η Νταμούχαρη λειτούργησαν ως ορμητήρια για να γνωρίσουμε τόσο αυτές όσο και άλλες κοντινές, γνωστές και άγνωστες, παραλίες. Οι περισσότερες, όταν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή, «βλέπουν» μέχρι τη Σκιάθο και τη Χαλκιδική, ενώ όπως χαριτολογώντας μας είπε ο Μάριος, που αφήνοντας την Αθήνα βρέθηκε για δουλειά στον Βόλο και τα τελευταία δυόμισι χρόνια στον Αγιο Γιάννη, «αν κοιτάξουμε λίγο καλύτερα μπορεί να δούμε και τα παράλια της Τουρκίας»!
«Πάντοτε κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις», θα πει ο Μάριος, όταν η κουβέντα φτάσει στην επιλογή του να ζήσει μόνιμα σε ένα χωριό, από το οποίο δεν κατάγεται καν. Ανεπανάληπτο το ξημέρωμα στον Αγιο Γιάννη, θα συμπληρώσουμε εμείς…

Ζαγορά
Βρίσκεται 47 χλμ. βορειοανατολικά του Βόλου και είναι δίχως άλλο το μεγαλύτερο κεφαλοχώρι του Πηλίου. Η Ζαγορά χτίστηκε γύρω από το ιστορικό Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που ιδρύθηκε το 1160 και έφτασε στο απόγειο της ακμής της τον 17ο και τον 18ο αιώνα.
Οι κάτοικοι της εποχής ασχολούνταν με τις μεταξοκαλλιέργειες και την παραγωγή υφασμάτων. Με ορμητήριο το λιμανάκι του Χορευτού, τα ζαγοριανά καράβια διακινούσαν τα φημισμένα προϊόντα της περιοχής, αναπτύσσοντας έτσι σημαντικά το θαλάσσιο εμπόριο και καθιερώνοντας τη Ζαγορά ως σημαντικό εμπορικό, αλλά και πνευματικό κέντρο της εποχής.
Το πρώτο σχολείο της Ζαγοράς λειτούργησε στο Μοναστήρι του Σωτήρος και ακολούθησε αυτό στον Αγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Αργότερα, με τη στήριξη του Ζαγοριανού Πατριάρχη Καλλίνικου του Γ΄, το σχολείο αυτό, γνωστό σήμερα ως Ελληνομουσείο Ζαγοράς, αναβαθμίστηκε σε Ανώτερη Σχολή. Εδώ, σπούδασαν και δίδαξαν μεγάλοι δάσκαλοι του Γένους, ανάμεσά τους και ο Ρήγας Βελεστινλής. Σήμερα, η βιβλιοθήκη του διαθέτει περισσότερους από 18.000 τίτλους βιβλίων, μεταξύ των οποίων σπάνια χειρόγραφα.
Αξίζει, λοιπόν, να επισκεφθείτε το Ελληνομουσείο ή Σχολή του Ρήγα, όπως καθιερώθηκε στη συνέχεια να λέγεται, τις εκκλησίες της Αγίας Παρασκευής, της Αγίας Κυριακής, του Προφήτη Ηλία και του Αγίου Νικολάου, αλλά και την τρίκλιτη βασιλική του Αγίου Γεωργίου, όπου θα θαυμάσετε το επίχρυσο ξυλόγλυπτο τέμπλο και τον περίτεχνο άμβωνα. Αν κινηθείτε προς το γειτονικό Πουρί, στα μισά περίπου της διαδρομής, θα συναντήσετε το γραφικό ξωκλήσι της Παναγίας της Ράσοβας (13ος αι.), ενώ με την ευκαιρία αξίζει να θυμηθούμε ότι πάνω από το Πουρί υπάρχει και η ψηλότερη κορυφή του Πηλίου, ο Πουριανός Σταυρός με 1615 υψόμετρο.
Κατά τ’ άλλα απολαύστε τη μοναδική θέα προς το Αιγαίο από την πλατεία της Ζαγοράς, δοκιμάστε παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού από τον Γυναικείο Αγροτοτουριστικό Συνεταιρισμό του χωριού, ο οποίος -εκτός των άλλων- προσφέρει φιλοξενία σε ορισμένα από τα ωραιότερα πηλιορείτικα αρχοντικά, και δροσιστείτε στις μαρμαρένιες βρύσες του Δεσπότη και του Κράλλη (μέσα 18ου αιώνα), στη σκεπαστή βρύση Σεβαστούς και στη βρύση Νηιάδων Νυμφών.

Χορευτό
Βρίσκεται σε απόσταση 52 χλμ. από τον Βόλο, αποτελεί το επίνειο της Ζαγοράς και εκτείνεται σε μια παραλία με βότσαλα και άμμο, μήκους 2,5 χλμ. Σύμφωνα με την παράδοση, το Χορευτό πήρε το όνομά του από το χορό των αρχαίων κατοίκων του, όταν γιόρτασαν τη νίκη τους επί των Περσών, μετά την καταστροφή του στόλου του Ξέρξη στους Ιπνούς. Κατά μια άλλη εκδοχή, η ονομασία προέρχεται από το χορό του πανηγυριού του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στις 29 Αυγούστου.
Σ’ αυτόν τον τόπο, που στη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου τα κύματα «χορεύουν», ο Γ. Δροσίνης εμπνεύστηκε την ποιητική του συλλογή «Γαλήνη» (1891 – 1902).
Στο Χορευτό, αξίζει να επισκεφθείτε το παλιό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, καθώς και το μικρό ναό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Με συμπαθητική τουριστική ανάπτυξη, μπορείτε να μείνετε στο Χορευτό και από εδώ να επισκεφθείτε τις παραλίες της Παρίσαινας και της Ανάληψης, όπως κοιτάτε τη θάλασσα αριστερά (κατεύθυνση βόρεια).
Σε τούτες τις απομονωμένες και πανέμορφες παραλίες οδηγεί ένα καταπράσινο μονοπάτι, για τους φυσιοδίφες με αντοχές, αλλά και ένας αγροτικός δρόμος, ο οποίος απαιτεί κάμποση προσοχή και σχετικά «ψηλό» αυτοκίνητο. Στο σημείο αυτό, καλό είναι να γνωρίζετε ότι οι πινακίδες που δείχνουν το δρόμο είναι αυτοσχέδιες: για καλό και για κακό λοιπόν, ζητήστε τη συμβουλή και κάποιου ντόπιου. Μέχρι στιγμής η Παρίσαινα είναι πραγματικά ανέγγιχτη. Οχι, όμως, για πολύ, μια και απ’ ό,τι μάθαμε πρώην τοπικός άρχων της περιοχής ετοιμάζεται να «οργανώσει» και αυτή την παραλία. Στη δε Ανάληψη θα βρείτε μία και μοναδική πολύ καλή ταβέρνα, πλάι στο κύμα, αλλά όχι πάνω στην παραλία, η οποία -για καλή της και καλή μας τύχη- εκτείνεται λίγο πιο κάτω.
Φεύγοντας από το Χορευτό για Αγιο Γιάννη και Τσαγκαράδα, ήτοι παραλιακά με κατεύθυνση νότια, αξίζει μια στάση για μία ή περισσότερες βουτιές στην παραλία των Αγίων Σαράντα με τα εντυπωσιακά πράσινα νερά.

Αγιος Ιωάννης

Σε απόσταση 55 χλμ. από τον Βόλο, το άλλοτε ψαροχώρι με το όνομα Αγιος Γιάννης αποτελεί εδώ και χρόνια το πιο κοσμοπολίτικο θέρετρο του Ανατολικού Πηλίου. Με μεγάλη αμμώδη παραλία, οργανωμένη και με γαλάζια σημαία, διαθέτει σημαντική τουριστική υποδομή, ενώ αξίζει να αναφέρουμε ότι παρ’ όλο που είναι παραθαλάσσιος, διατηρεί πολλά πηλιορείτικα χαρακτηριστικά χάρη στην εγγύτητά του με τα ορεινά χωριά, αλλά και την πλούσια βλάστηση του βουνού.
Στο βόρειο άκρο της παραλίας υπάρχει λιμανάκι, που φιλοξενεί από καΐκια ψαράδων μέχρι πολυτελή σκάφη αναψυχής, ενώ ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο (να σημειώσουμε ότι αυτή την εποχή ανακατασκευάζεται) με κατεύθυνση νότια, σε ένα πνιγμένο στη βλάστηση σημείο, έχει εγκαταστήσει τις κατασκηνώσεις της η Χριστιανική Αδελφότητα Νέων Θεσσαλονίκης (ΧΑΝΘ). Εκεί κοντά θα συναντήσετε το μικρό μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, από τον οποίο πήρε το όνομά του το χωριό, και πολύ κοντά το κάμπινγκ, ακριβώς στα όρια της παραλίας του Αη Γιάννη με την αμέσως επόμενη και άκρως εντυπωσιακή αμμουδιά, με την περίεργη ονομασία Παπά Νερό. Η παραλία πήρε το όνομά της από την ομώνυμη πηγή που βρίσκεται λίγο πιο πάνω, στη θέση Τρύπια Πέτρα, λέγεται ωστόσο ότι πριν από πολλά χρόνια πνίγηκε εδώ ένας παπάς. Απ’ όπου κι αν πήρε το όνομά της, ένα είναι βέβαιο: πρόκειται για εκπληκτική τοποθεσία, με τη γαλάζια σημαία και αυτή, φυσικά. Από εδώ μπορείτε να φτάσετε, μέσω μονοπατιού, στην επόμενη παραλία – προορισμό μας, την Νταμούχαρη.

Νταμούχαρη
Στα 2 χλμ. μετά τον Αγιο Γιάννη, η Νταμούχαρη είναι ένας ιδιαίτερα γραφικός οικισμός, με μεγάλη εμποροναυτική κίνηση στο παρελθόν, καθώς ήταν το μοναδικό φυσικό λιμάνι του Ανατολικού Πηλίου. Στην πραγματικότητα, αποτελείται από δύο μικρούς ορμίσκους που χωρίζονται από μια γλώσσα στεριάς πάνω στην οποία βρίσκονται ακόμα τα ερείπια ενός μεσαιωνικού κάστρου, καθώς και του μοναστηριού του Αγίου Νικολάου. Ο βόρειος ορμίσκος είναι και σήμερα ένα λιμανάκι, όπου φιλοξενούνται πολύχρωμες ψαρόβαρκες και σκάφη αναψυχής, ενώ στο νότιο ορμίσκο θα απολαύσετε τις βουτιές σας σε μια ωραιότατη παραλία με ολόλευκα μεγάλα βότσαλα. Ανάμεσα στα λιόδεντρα που περιβάλλουν τον οικισμό υπάρχουν παλιά και καινούργια γραφικά σπίτια, ξενώνες και δωμάτια, όπου μπορείτε να μείνετε, αλλά και λίγες ταβέρνες για φαγητό. Στην Νταμούχαρη το αυτοκίνητο φτάνει μέχρι ένα σημείο (το καλοκαίρι πιθανόν να υπάρχει πρόβλημα με το παρκάρισμα), ενώ αξίζει να σας πούμε ότι για να βγείτε στο βόρειο ορμίσκο, αν δεν ακολουθήσετε το κεντρικό μονοπάτι, δεν είναι απίθανο να χαθείτε, όχι για πολύ, στις αυλές των σπιτιών και των μαγαζιών που βρίσκονται ολόγυρα. Αγρια η ομορφιά αυτού του οικισμού, ιδιαίτερα του νότιου ορμίσκου, από τον οποίο ξεκινάει μονοπάτι που καταλήγει στην Τσαγκαράδα – αν δεν είστε αποφασισμένοι μην ξεκινήσετε! Προτιμήστε καλύτερα το αυτοκίνητό σας, αφήνοντας πίσω τις παραλίες. Βγείτε στο δρόμο προς Μούρεσι και Τσαγκαράδα, γραφικότατα και υπέροχα και τα δύο χωριά (μια μικρή ή και μεγαλύτερη στάση επιβάλλεται), και ακολουθήστε το δρόμο της επιστροφής προς Βόλο…

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Με το αυτοκίνητό σας! Ο Βόλος απέχει από την Αθήνα 325 χλμ. Εν συνεχεία, περνώντας μέσα από την πόλη του Βόλου, θα συνεχίσετε προς Πορταριά, Χάνια και Ζαγορά για να βγείτε στο Χορευτό και να κινηθείτε νότια. Η διαδρομή είναι πανέμορφη, ο δρόμος όμως επαρχιακός και σε αρκετά σημεία στενός, οπότε θέλει προσοχή. Επιπλέον, τα χιλιόμετρα που θα διανύσετε είναι αρκετά, αν και θα διαπιστώσετε ότι αξίζει τον κόπο!

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
Η διαδρομή που ακολουθήσαμε σε τούτο το ταξίδι αφορά κυρίως παραθαλάσσιους προορισμούς, οι οποίοι διαθέτουν υποδομές φιλόξενες και αρκετά ικανοποιητικές ως προς τις υπηρεσίες, χωρίς ωστόσο να έχουν επενδύσει πολλά στην εσωτερική διακόσμηση των χώρων, όσες τουλάχιστον λειτουργούν κυρίως το καλοκαίρι. Μια και περάσαμε, όμως, από τη Ζαγορά δεν θα μπορούσαμε να μην παρουσιάσουμε τρεις παραδοσιακούς πηλιορείτικους ξενώνες πριν κατεβούμε στη θάλασσα.

ΖΑΓΟΡΑ
• Το Αρχοντικό Δρακοπούλου χτίστηκε το 1906 και ξεχωρίζει μέσα στη Ζαγορά, χάρη στα χρώματά του. Το 1998 το ανέλαβε ο Γυναικείος Αγροτοτουριστικός Συνεταιρισμός Ζαγοράς και πλέον λειτουργεί ως ξενώνας διαθέτοντας 5 δίκλινα δωμάτια με διαφορετικό χαρακτήρα το καθένα, και ένα κυρίαρχο χρώμα που παραπέμπει σε ένα λουλούδι: ορτανσία, καμέλια, κυκλάμινο, γαρδένια και τριαντάφυλλο (από 90 ευρώ το δίκλινο με παραδοσιακό πρωινό, τηλ.: 24260-23.566).
• Το Παραδοσιακό της Βέρας λειτουργεί με 4 δίκλινα δωμάτια και 1 τετράκλινο από το 2003, στη συνοικία του Αη Γιώργη, λίγα μέτρα από την πλατεία. Ευχάριστη εντύπωση θα σας προκαλέσουν οι τοιχογραφίες και οι ζωγραφιστές λεπτομέρειες στους τοίχους, αλλά και το παραδοσιακό πρωινό (από 60 ευρώ το δίκλινο με παραδοσιακό πρωινό, τηλ.: 24260-23.120).
• Το Αρχοντικό Στάμου είναι ένας ξενώνας υψηλών προδιαγραφών σε ένα διατηρητέο κτίριο του 1863, που συντηρήθηκε, ανακαινίσθηκε πλήρως και άρχισε να λειτουργεί το 2003 με 6 δίκλινα δωμάτια, 3 σουίτες, με χτιστά τζάκια, αντίκες και παλαιά φωτιστικά και μεγάλο κήπο με λουλούδια, όπου καιρού επιτρέποντος μπορείτε να πάρετε το πρωινό σας (από 100 ευρώ το δίκλινο με πρωινό, τηλ.: 24260-23.880).

ΧΟΡΕΥΤΟ
• Η Κλυτία, η νύμφη που αγάπησε τον ήλιο παράφορα μέχρι που μεταμορφώθηκε στο γνώριμό μας ηλιοτρόπιο, είναι ένας νέος ξενώνας και ταυτόχρονα καφέ μπαρ, σε ένα ανακαινισμένο πηλιορείτικο σπίτι, με διακόσμηση σχετική με το μύθο που συνοδεύει το όνομά του. Με ένα μεγάλο δίκλινο δωμάτιο με βεράντα και θέα στη θάλασσα και άλλα 4 μικρότερα με παράθυρα, και τιμές από 30 έως 60 ευρώ με πρωινό, ανάλογα με το δωμάτιο που θα κλείσετε, η «Κλυτία» σχεδιάζει για το καλοκαίρι σειρά εκδηλώσεων (παραστάσεων και συναυλιών) στον άνετο χώρο του ισογείου, πλάι στον ξενώνα, όπου στεγάζεται το καφέ μπαρ. Για το πρόγραμμα μπορείτε να ενημερωθείτε επικοινωνώντας με τους ιδιοκτήτες (τηλ.: 24260-23.023).
• Το Αίολος αποτελείται από 7 κτίρια διάσπαρτα μέσα σε ένα κήπο 8 στρεμμάτων και 3 μικρών ανεξάρτητων σπιτιών. Αν και το συγκρότημα βρίσκεται στο κέντρο του Χορευτού, ο ψηλός πέτρινος τοίχος που υπήρχε από την εποχή που ήταν ακόμα ελαιοτριβείο διατηρήθηκε, δημιουργώντας την ευχάριστη αίσθηση της απομόνωσης αν και απέχει μόνο 20 μέτρα από την παραλία. Από τις 10 Ιουλίου έως τις 28 Αυγούστου μπορείτε να μείνετε σε ένα από 7 στούντιο (χωρητικότητας 2 – 3 ατόμων) με 100 ευρώ τη βραδιά, αλλά και σε μία από τις 10 κατοικίες (χωρητικότητας έως και 4 ατόμων) με 140 ευρώ τη βραδιά. Τόσο τα στούντιο όσο και οι κατοικίες είναι πλήρως εξοπλισμένες και στην τιμή δεν περιλαμβάνεται το πρωινό (τηλ.: 24260-22.910, 23.550).
• Το ξενοδοχείο Χαγιάτι διαθέτει 17 δωμάτια και 8 οικογενειακά στούντιο πλήρως εξοπλισμένα, όλα με μπαλκόνι μπροστά στη θάλασσα (με 65 ευρώ τον Ιούλιο και 74 ευρώ τον Αύγουστο το δίκλινο με πρωινό, συν 20% στην τιμή για κάθε επιπλέον κλίνη, τηλ.: 24260-22.405).
• Το ξενοδοχείο Αγνάντι, πολύ πρόσφατα ανακαινισμένο, διαθέτει 24 δίκλινα και τρίκλινα δωμάτια, όλα με βεράντα και πλούσια θέα, όπως μαρτυρεί και το όνομά του. Την άνοιξη και το καλοκαίρι το πρωινό σερβίρεται στην κεντρική βεράντα του ξενοδοχείου, ενώ αξίζει μια βόλτα και στον κήπο του, όπου φιλοξενούνται -μεταξύ άλλων- περί τις 150 γαρδένιες (από 60 ευρώ το δίκλινο με πρωινό μέχρι τις 20 Ιουλίου και από 70 ευρώ μέχρι τα τέλη Αυγούστου, τηλ.: 24260-23.114).

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
• Το ξενοδοχείο Kelly Maestro (από 50 ευρώ το δίκλινο με πρωινό τηλ.: 24260-31.231), μπροστά στην παραλία του Αη Γιάννη, πολύ φιλόξενο, διαθέτει συμπαθητικά δίκλινα δωμάτια, τα περισσότερα με θέα στη θάλασσα. Δοκιμάστε τα νοστιμότατα τοστ από χωριάτικο ψωμί στο πρωινό, το οποίο σερβίρεται στο χώρο της καφετέριας που λειτουργεί στο ισόγειο. Είτε μείνετε εκεί είτε όχι, δοκιμάστε στην καφετέρια παγωτό γιαούρτι με σιρόπι βύσσινο.
• Το ξενοδοχείο Ανεσις έχει μακρά ιστορία, μια και πρωτολειτούργησε το 1958, όταν ο Αγιος Γιάννης, μικρό ψαροχώρι ακόμα, δεν είχε ούτε ηλεκτρικό ούτε τηλέφωνο. Ανακαινισμένο και μεγαλύτερο πια, με 12 δίκλινα, 6 τρίκλινα δωμάτια και μια υπέροχη ταράτσα για αγνάντεμα στο Αιγαίο, εξακολουθεί να φιλοξενεί επισκέπτες από όλο τον κόσμο (από 50 – 70 ευρώ το δίκλινο με πρωινό, τηλ.: 24260-31.123).

ΝΤΑΜΟΥΧΑΡΗ
• Το Cleopatra’s Mira Mare, εντυπωσιακό και με πολύ προσεγμένη διακόσμηση, διαθέτει 14 χώρους σε μορφή στούντιο που βλέπουν στον κήπο, από 90 έως 180 ευρώ για δύο άτομα, ανάλογα με την εποχή και τη ζήτηση (τηλ.: 24260-49.846).
• Η Παλιά Νταμούχαρη είναι το νεότερο εγχείρημα, σε επίπεδο φιλοξενίας, του οικισμού. Πρόκειται για 12 παραδοσιακά καταλύματα πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής με πανοραμική θέα στο Αιγαίο και το καθένα με τη δική του ανεξάρτητη αυλή (από 90 ευρώ το δίκλινο με πρωινό, 24260-49.175, 6974706814).

ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ
• Στο Χορευτό πολύ καλό φαγητό, μαγειρευτά και ψητά, θα φάτε στον Πέτρο τον Σώγαμπρο (από το όνομά και μόνο η περιέργεια και η φαντασία εξάπτονται), ενώ πολύ καλά ψητά προσφέρει και η ψησταριά με το (επίσης ελκυστικότατο) όνομα Εξάρτηση. Τα δε Δελφίνια σερβίρουν πολύ καλούς μεζέδες για τσίπουρο, μια και εκτός από ταβέρνα είναι και τσιπουράδικο.
• Στην Ανάληψη η μία και μοναδική ταβέρνα λέγεται Πλυμάρι και δεν θα σας απογοητεύσει ό,τι κι αν δοκιμάσετε.
• Στον Αγιο Γιάννη για ψάρι και κρέας θυμηθείτε τον Γαλέο, κοντά στο λιμανάκι, ενώ για ψάρι και μόνο προτιμήστε τον Ποσειδώνα. Οι ιδιοκτήτες είναι ψαράδες, οπότε ξέρουν από καλό και φρέσκο ψάρι. Πολύ καλά λόγια ακούσαμε, επίσης, για την ταβέρνα Χρήστος.
• Στην παραλία Παπά Νερό μπορείτε να καθήσετε για φαγητό (πού αλλού;) στην Ωραία Αμμουδιά.
• Στην Τσαγκαράδα, κάντε μια στάση στον Παράδεισο, πάνω στο δρόμο, και καθήστε για φαγητό ή συνοδεύστε απλώς τον καφέ σας με πηλιορείτικη τυρόπιτα: τηγανητή και πεντανόστιμη!

ΤΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΤΕ
Μην παραλείψετε να αγοράσετε γλυκά κουταλιού και μαρμελάδες από τον Γυναικείο Αγροτοτουριστικό Συνεταιρισμό Ζαγοράς, όλα φτιαγμένα με τις παραδοσιακές συνταγές που περνούν από γενιά σε γενιά. Αγοράστε τα φημισμένα σε όλη την Ελλάδα λουλούδια του Πηλίου, γαρδένιες, καμέλιες, ορτανσίες, μηλίτσες, και αν, φυσικά, η εποχή το επιτρέπει, μήλα.

Κείμενο: Κυριακή Βασσάλου